Er mér og verkið óleitt en þó vil eg engi vosverk vinna.
It has also become to me agreeable (?) and yet I do not want win wet-work (?).

Vil eg sjálf ráða hvað eg skal gefa fyrir mig af því fé sem eg hefi."
I will myself advise what I shall give for me from that wealth as I have."

Talaði Þórgunna um heldur harðfærlega en Þuríður vildi þó að hún færi þangað.
Thorgrunn spoke concerning (it) rather stubbornly (?), and yet Thuridur wanted that she should go there.

Voru þá föng Þórgunnu borin af skipi.
Then Thorgunn's baggage was then taken off (the) ship.

Það var örk mikil læst, er hún átti, og sviptikista.
It was a large locked chest, which she had, and a movable chest.

Var það þá fært heim til Fróðár.
It was then conveyed home to Frodar.

Og er Þórgunna kom til vistar sinnar bað hún fá sér rekkju.
And when Thorgunn came herself to stay, she then asked to get herself to bed.

Var henni fengið rúm í innanverðum skála.
She was given a room in the interior of the hut/sleeping-hall.

Þá lauk hún upp örkina og tók þar upp úr rekkjuklæði og voru þau öll mjög vönduð.
Then she opened the chest and took there up out of (it) bed-clothes (or "jammies"), and they were all very well made.

Breiddi hún yfir rekkjuna enskar blæjur og silkikult.
She spread (them) over the bed fine-colored English cloth and a silken quilt.

Hún tók og úr örkinni rekkjurefil og allan ársalinn með.
She also took out of the chest a bed curain and all precious hangings with (it).

Það var svo góður búningur að menn þóttust eigi slíkan séð hafa þess kyns.
It was so good attire that people thought that such kind has not been seen.

Þá mælti Þuríður húsfreyja: "Met þú við mig rekkjubúnaðinn."
Then Mistress Thuridur said: "Tell me the price of the bed furniture."   (Z. meta 2)

Þórgunna svarar: "Eigi mun eg liggja í hálmi fyrir þig þó að þú sért kurteis og berist á mikið."
Thorgunn answers: "I will not lie on straw for you although you would be coureous and born yourself proudly."

Þetta mislíkar Þuríði og falar eigi oftar gripina.
This displeases Thuridur and (she) doesn't demand for purchase any more (?) costly items.

Þórgunna vann voðverk hvern dag er eigi var heyverk.
Thorgunn did an accidental deed of an unintentional harm inflicted each day when (there) was not hay making.

En þá er þerrar voru vann hún að þurru heyi í töðunni og lét gera sér hrífu þá er hún vildi ein með fara.
And when they were drying, she did that (the) hay dried in the manured field and she had done herself caught when she wanted alone to go with. (??)

Þórgunna var mikil kona vexti, bæði digur og há og holdug mjög, svartbrún og mjóeyg, jörp á hár og hærð mjög, háttagóð hversdaglega og kom til kirkju hvern dag áður hún færi til verks síns en eigi var hún glöð eða margmálug hversdaglega.
Thorgunna was a full grown woman, both stout and tall and very portly, dark brown and narrow eyed, reddish-brown hair and having much hair, generally well mannered and came to church each day before she went to her work, but she generally was not cheerful or talkative.

Það var áhugi manna að Þórgunna mundi sótt hafa hinn sétta tug og var hún þó kona hin ernasta.
It is a man's intention that Thorgunna would have sickness the sixth decade and she was yet the most active old person.

Í þenna tíma var Þórir viðleggur kominn á framfærslu til Fróðár og svo Þorgríma galdrakinn kona hans og lagðist heldur þungt á með þeim Þórgunnu.
At this time, Thorir "with-leg" had come to support Frodar and also Thorgrim (galdrakinn?) his wife and it laid rather heavily against them, Thorgun (and others).

Kjartan sonur bónda var þar svo manna að Þórgunna vildi flest við eiga og elskaði hún hann mjög en hann var heldur fár við hana og varð hún oft af því skapstygg.
Kjartan, a son of a farmer, was there so of men that Thorgun wanted do deal with and she loved him much, but he was rather cold with her, and she often became of that irritable.

Kjartan var þá þrettán vetra eða fjórtán og var bæði mikill vexti og skörulegur að sjá.
Kjartan was then 13 or 14 and was both fully grown and imposing in appearance to see.