Þeir Steinþór gengu inn í Þingskálanes og drógu skipið úr naustinu.

They, Steinghor (& co.), went in to the Thing’s shed and dragged the ship out of the boathouse.

 

Þeir tóku bæði árar og þiljur úr skipinu og lögðu þar eftir á ísnum og svo klæði sín og vopn þau er þyngst voru.

They took both oars and decks (?) out of the ship and set off there along to the ice and so their clothes and weapons which were heavy.

 

Síðan drógu þeir skipið inn eftir firðinum og svo út yfir eiðið til Hofstaðavogs og allt út að skörinni.

They then dragged the ship in along the firth and so out over the isthmus to Hofstadavog and out to the edge (Z says “rim”) of the ice.

 

Síðan gengu þeir inn eftir klæðum sínum og öðrum föngum.

They then went in for their clothes and other baggage.

 

Og er þeir gengu inn aftur á Vigrafjörð sáu þeir að sex menn gengu innan úr Þingskálanesi og fóru mikinn út eftir ísnum og stefndu til Helgafells.

And when they went in back to Vigrafiord, they saw that six men went in out of the Thing’s shed and went way out along the ice and went in the direction of Helgafell.

 

Þeir Steinþór höfðu grun af að þar mundu fara Þorbrandssynir og mundu ætla til jólavistar til Helgafells.

They, Steinthor (& the others), had a suspicion that there would go the sons of Thorbrand and they would intend to stay over at Yule at Helgafell.

 

Tóku þeir Steinþór þá ferð mikla út eftir firðinum til klæða sinn og vopna þeirra sem þar voru.

They, Steinthor (et al), started a long journey out along the firth to their clothes and their weapons which were there.

 

En þetta var, sem Steinþór gat, að þar voru Þorbrandssynir.

And this was, as Steinghor observed, that they were Thorbrand’s sons.

 

Og er þeir sáu að menn hljópu innan eftir firðinum þóttust þeir vita hverjir þar mundu vera og hugðu að Eyrbyggjar mundu vilja sækja fund þeirra.

And when they saw that men ran in along the firth, they thought they know who would be there and thought that the Eyrbyggjars would want to seek their fight.

 

Tóku þeir þá og ferð mikla og stefndu til skersins og hugðu sér þar til viðurtöku og fórust þeir þá mjög svo í móti og komust þeir Þorbrandssynir í skerið.

They, then, also started a long journey and went in the direction of the rocks in the sea and intended for themselves resistance there and they then perished much so against and they, Thorbrand’s sons, arrived at the rocks in the sea.

 

En er þeir Steinþór hljópu fram um skerið þá skaut Þorleifur kimbi spjóti í flokk þeirra og kom það á Bergþór Þorláksson miðjan og varð hann þegar óvígur.

And when they, Steinthor (and the others), ran forward across the skerry, then Thorleifr Kimbi shot a spear at their party, and it landed on Bergthor Thorlakson in the middle and he became there at once “hors de combat. “

 

Gekk hann inn á ísinn og lagðist þar niður en þeir Steinþór sóttu þá að skerinu en sumir fóru eftir vopnum þeirra.

He then went in to the ice and laid down there, and they, Steinthor (and some others on Steinthor’s side), came then to the skerry and some went after their weapons.

 

Þorbrandssynir vörðust vel og drengilega.

Thorbrand’s sons defended themselves well and nobly.

 

Höfðu þeir og vígi gott því að jakarnir voru hallir út af skerinu og voru ákaflega hálir.

They also had a good fight because the ice flows were leaning out from the skerry and were exceedingly  slippery.

 

Tókust því seint áverkar með mönnum áður þeir komu aftur er vopnin sóttu.

It began slowly, bodily injury between men, before they, who sought their weapons, came back.

 

Þeir Steinþór sóttu sex að skerinu en Austmenn gengu í skotmál á ísinn frá skerinu.

They, Steinthor (et al), attacked six at the skerry, and the Norwegians went in range of the ice from the skerry.

 

Þeir höfðu boga og skutu á þá í skerið og varð þeim það skeinusamt.

They had bows and shot at them in the skerry and they became exposed to being wounded.