Þeir Steinþór riðu að dyrum og er svo frá sagt að hann væri í rauðum kyrtli og hafði drepið upp fyrirblöðunum undir belti.

They, Steinthor (et al) rode to the door and it is said concerning (this) that he was in a red tunic and had tucked up (his shirt tails? Or a weapon?) under (his) belt.

Hann hafði fagran skjöld og hjálm og gyrður sverði.

He had a beautiful shield and helmet and a girded sword.

Það var forkunnlega búið.

It was exceedlingly (well) built.

Hjöltin voru hvít fyrir silfri og vafður silfri meðalkaflinn og gylltar listur á.

The hilt was white against silver and the haft (of the sword) wrapped silver a gold border (?).

Þeir Steinþór stigu af hestum sínum og gekk hann upp að dyrum og festi á hurðarklofann sjóð þann er í voru tólf aurar silfurs.

They, Steinthor (and others), got off their horses and he went up to the door and fastened on the door-groove (so says Z., though I am not sure exactly what a door groove is) a moneybag, that which inside was 12 ounces of silver.

Hann nefndi þá votta að þrælsgjöld voru þá að lögum færð.

He then named witnesses that the weregild for a thrall was then done according to the law.

Hurðin var opin en heimakona ein var í dyrunum og heyrði vottnefnuna.

The door was open and one housewife was at the door and heard the naming of witnesses.

Gekk hún þá í stofu og mælti: "Það er bæði," sagði hún, "að hann Steinþór af Eyri er drengilegur enda mæltist honum vel er hann færði þrælsgjöldin."

She then went in the living room and said: “That is both,” she said, “that he, Steinthor of Eyr, is honorable if it is said of him well that he brought the thrall's weregild.”

Og er Þorleifur kimbi heyrði þetta þá hljóp hann fram og aðrir Þorbrandssynir og síðan gengu fram allir þeir er í stofunni voru.

And when Thorleifr Kimbi heard this, then he and other sons of Thorbrand ran forward, and then they all went forward, they who were in the living room.

Þorleifur kom fyrstur í dyrnar og sá að Þórður blígur stóð fyrir dyrum og hafði skjöld sinn en Steinþór gekk þá fram í túnið.

Thorleifr arrived first at the door (plural in OI) and saw that Thordr Starer stood in front of the door (plural) and had his shield, and Steinthor then went forward into the courtyard.

Þorleifur tók spjót er stóð í dyrunum og lagði til Þórðar blígs og kom lagið í skjöldinn og renndi af skildinum í öxlina og var það mikið sár.

Thorleifr took a spear which stood at the door and thrust (it) at Thordr Starer, and it came to land in the shield and it slipped off the shield in the shoulders and it was a great wound.

Eftir það hljópu menn út.

After that men ran out.

Varð þar bardagi í túninu.

There was a fight in the courtyard.

Steinþór var hinn ákafasti og hjó til beggja handa.

Steinthor was the most vehement and struck two-handed. (?)

Og er Snorri goði kom út bað hann menn stöðva vandræðin og bað þá Steinþór ríða brott af túninu en hann kvaðst eigi mundu láta eftir fara.

And when chieftain Snorri came out, he told (the) men (to) stop the trouble and told Steinthor to ride away from the courtyard, and he said for himself (he) would not let (anyone) go after (Steinthor).

Þeir Steinþór fóru ofan eftir vellinum og skildi þá fundinn.

They, Steinthor (et al), went down along the field and then broke off the meeting.

En er Snorri goði gekk heim að dyrum stóð þar fyrir honum Þóroddur sonur hans og hafði mikið sár á öxlinni.

And when chieftain Snorri went home to the door, there stood in front of him his son Thoroddr, and (he) had a large wound in the shoulder.

Hann var þá tólf vetra.

He was then 12 years old.

Snorri spurði hver hann hefði særðan.

Snorri asked who had wounded him.

"Steinþór af Eyri," sagði hann.

“Steinthor from Eyr,” he said.

Þorleifur kimbi svarar: "Nú launaði hann þér maklega er þú vildir eigi láta eftir honum fara.

Thorleifr Kimi answers: “He now paid you back properly (for) when you didn't cause to go after (him).

Er það nú mitt ráð að vér skiljum eigi við þetta."

It is now my advice that we don't part with this.”