Þeir Þorvaldur og Starri sáu nú að málið mundi fram ganga því að þeir höfðu ekki liðsafla við þeim Arnóri og léttu þeir frá.
Bolli sekti Þórólf stærimann þar á Hegranessþingi um víg Ólafs frænda síns og fór við það heim. Skildust þeir Arnór með kærleikum. Sat Bolli í búi sínu.
82. kafli
Af Þorgrími
Þorgrímur hét maður. Hann átti skip uppi standanda í Hrútafirði. Þangað reið Starri og Þórólfur við honum.
Starri mælti við stýrimann: "Hér er maður að eg vil að þú takir við og flytjir utan og hér eru þrjár merkur silfurs er þú skalt hafa og þar með vináttu mína."
Þorgrímur mælti: "Á þessu þykir mér nokkur vandi hversu af hendi verður leyst. En við áskoran þína mun eg við honum taka. En þó þykir mér þessi maður vera ekki giftuvænlegur."
Þórólfur réðst nú í sveit með kaupmönnum en Starri ríður heim við svo búið.
Nú er að segja frá Bolla. Hann hugsar nú efni þeirra Þórólfs og þykir eigi verða mjög með öllu fylgt ef Þórólfur skal sleppa. Frétti hann nú að hann er til skips ráðinn. Bolli býst heiman. Setur hann hjálm á höfuð sér, skjöld á hlið. Spjót hafði hann í hendi en gyrður sverðinu Fótbít. Hann ríður norður til Hrútafjarðar og kom í það mund er kaupmenn voru albúnir. Var þá og vindur á kominn. Og er Bolli reið að búðardyrunum gekk Þórólfur út í því og hafði húðfat í fangi sér. Bolli bregður Fótbít og leggur í gegnum hann. Fellur Þórólfur á bak aftur í búðina inn en Bolli hleypur á hest sinn. Kaupmenn hljópu saman og að honum.
Bolli mælti: "Hitt er yður ráðlegast að láta nú vera kyrrt því að yður mun ofstýri verða að leggja mig við velli. En vera má að eg kvisti einnhvern yðvarn eða alla tvo áður eg er felldur."