"Þetta var lítið frægðarverk," svarar Þórólfur, "en gera mundi eg það vilja
er þér þætti eigi betur."
“That was a poor feat,” answers Thorolf, “and I would want to do it when you
did not think better?”
Þórólfur var málóði og heitaðist í hverju orði.
Thorolf was using violent language and made threats in every word.
Þórður átti heimanferð fyrir höndum. Ólafur sonur hans var þá sjö vetra eða
átta. Hann fór af
Thord had house servants on hand. Olaf, his son, was then seven or eight
years old. He went from
bænum með leik sínum og gerði sér hús sem börnum er títt en Þórólfur kom þar
að honum. Hann
the farm with his games and made himself a house as children are accustomed
and Thorolf came there to him. He
lagði sveininn í gegnum með spjóti. Síðan fór hann heim og sagði konu sinni.
He thrust through the boy with a spear. Afterwards he went home and told
his wife.
Hún svarar: "Þetta er illt verk og ómannlegt. Mun þér þetta illu reifa."
She answers, “This is an evil deed and unmanly. You will reap ill with
this.”
En er hún tók á honum þungt þá fór hann í brott þaðan og létti eigi fyrr en
hann kom á Miklabæ
And when she took to hard treatment of him, then he went away from there and
did not stop before he came to Great Farm
til Arnórs. Fréttust þeir tíðinda.
to Arnor. They inquired about tidings.
Þórólfur segir honum víg Ólafs: "Sé eg þar nú til trausts sem þér eruð sakir
mágsemdar."
Thorolf tells him of Olaf’s slaying, “I see there now to (ask for??) help
since you are relatives for the sake of honor.?”
"Eigi ferð þú sjáandi eftir um þenna hlut," sagði Arnór, "að eg muni virða
meira mágsemd við
“You did not journey looking back in this instance,” said Arnor, “that I
will place greater worth on a relative’s honor
þig en virðing mína og sæmd, og ásjá áttu hér engrar von af mér."
with you than my own self respect and honor, and help from here you can
expect none from me.”
Fór Þórólfur upp eftir Hjaltadal til Hofs og fann þá Hjaltasonu og sagði
þeim hvar komið var
Thorolf went up along Hjaltadale to Hof and met then Hjalti’s sons and told
them what had happened
hans máli "og sé eg hér nú til ásjá sem þið eruð."
in his affair, “and I look here now for help as you are.”
Þórður svarar: "Slíkt eru níðingsverk og mun eg enga ásjá veita þér um þetta
efni."
Thord answers, “This is wretched work and I will grant no help to you
concerning this matter.”
Þorvaldur varð um fár. Fær Þórólfur ekki af þeim að sinni.
Thorvald became cold. Thorolf goes not from them for a time.
Reið hann í brott og upp eftir Hjaltadal til Reykja, fór þar í laug. En um
kveldið reið hann ofan
He rode away up along Hjaltadale to Reykja, went there in a bath. And
during the evening he rode down
aftur og undir virkið að Hofi og ræddist við einn saman svo sem annar maður
væri fyrir og
along and below the stronghold at Hof and joined alone? with another man who
was there before and
kveddi hann og frétti hver þar væri kominn.
greeted him and asked from where he had come.
"Eg heiti Þórólfur," kvað hann.
“I am called Thorolf,” said he.
"Hvert varstu farinn eða hvað er þér á höndum?" spyr launmaðurinn.
“Where had you gone or what is at hand?” asks the secret man.
Þórólfur segir tilfelli þessi öll eftir því sem voru: "Bað eg Hjaltasonu
ásjár," segir hann, "sakir nauðsynja minna."
Thorolf tells all this occurrence about it as they were, “I asked Hjalti’s
sons for help,” says he, “ for the sake of my need.”
Grace Hatton
Hawley, PA