Þá segir Þorsteinn: "Eg ætla og ekki þurfa að fresta því að kveða það upp er
fyrir er hugað að þér
Then Thorsteinn says, “I anticipate and do not need to put it off to bring
that up which before was considered that for you
eru tveir kostir hugðir því að vér þykjumst eiga undir oss hærra hlut fyrir
liðsmunar sakir. Er sá
are two choices provided for because we think ourselves to have greater?
opportunity for the sake of odds. That is
kostur annar að þú ger þetta mál með vild og haf þar í mót vinfengi vort en
sá er annar að sýnu er
one choice that you perform this deal with favor and have there our
friendship in return and this is another that is shown
verri að þú rétt nauðigur fram höndina og handsala mér Hjarðarholtsland."
worse that you reluctantly hand over and give me by handshake
Hjardarholtsland.”
En þá er Þorsteinn mælti svo framt þá sprettur Halldór upp svo hart að
nistin rifnaði af
But then when Thorsteinn spoke so forwardly then Halldor sprang up so
abruptly that the brooch was ripped from
skikkjunni og mælti: "Verða mun annað fyrr en eg mæli það er eg vil eigi."
the cloak and spoke, “(It) will happen otherwise before I speak it which is
not (my) will.”
"Hvað mun það?" spyr Þorsteinn.
“What will it (be)?” asks Thorsteinn.
"Bolöx mun standa í höfði þér af hinum versta manni og steypa svo ofsa þínum
og ójafnaði."
“A wood axe will stand in your head from the worst man and overthrow your
arrogance and unfairness.”
Þorkell svarar: "Þetta er illa spáð og væntum vér að eigi gangi eftir og
ærnar kalla eg nú sakar til
Thorkell answers, “This is badly fortold and we expect that (it) will not go
after (your words) and I declare now ?? ??
þótt þú Halldór látir land þitt og hafir eigi fé fyrir."
though you, Halldor, give up your land and have no money for (it).”
Þá svarar Halldór: "Fyrr muntu spenna um þöngulshöfuð á Breiðafirði en eg
handsali nauðigur land mitt."
Then Halldor answers, “you will grab the stem of a tangle at Breidafirth if?
I reluctantly turn over my land by handshake.”
Halldór gengur nú heim eftir þetta. Þá drífa menn að bænum, þeir er hann
hafði eftir sent.
Halldor goes home now after that. Then men crowd to (the) farm, those who
he had sent for.
Þorsteinn var hinn reiðasti og vildi þegar veita Halldóri atgöngu.
Thorsteinn was the most furious and wanted to give Halldor an attack
immediately.
Þorkell bað hann eigi það gera "og er það hin mesta óhæfa á slíkum tíðum en
þegar þessi stund
Thorkell bade him not to do it, “and it is the greatest unsuitability at
such time and as soon as this time
líður af þá mun eg ekki letja að oss lendi saman."
passes off then I will not hold back to come into conflict.”
Halldór kvaðst það ætla að hann mundi aldrei vanbúinn við þeim.
Halldor said he expected that he would never (be) unprepared for them.
Eftir þetta riðu þeir í brott og ræddu margt um ferð þessa með sér.
Þorsteinn mælti, kvað það satt
After that they rode away and spoke much regarding this journey with each
other. Thorsteinn spoke, said it to be true
vera að þeirra ferð var hin dálegsta "eða hví varð þér svo bilt Þorkell
frændi að ráða til Halldórs og gera honum nokkura skömm?"
that their journey was the most badly “ or why did you become so alarmed?,
kinsman Thorkell, to attack Halldor and do him some shame?”