Þorkell svarar: "Tak sjálfur við þinn ef þú þykist ofgefið hafa eða þér
leiki afturmund að en eg
Thorkell answers, “Take your wood yourself if you think to have given too
(much?) or you deal in regret and I

mun ekki alnarkefli af honum höggva. Mun eg bæði til hafa atferð og eljun að
afla mér annan við."
will not cut an ell-long piece from it. I will have both behavior and
energy to earn me other wood.”

Þá segir konungur og allstillilega: "Bæði er Þorkell að þú ert mikils verður
enda gerist þú nú
Then the king says and very calmly, “Thorkell, you are both very worthy and
you become now

allstór því að víst er það ofsi einum bóndasyni að keppast við oss. En eigi
er það satt að eg
very great because certainly it is arrogant of a farmer’s son to contend
with us. But it is not true that I

fyrirmuni þér viðarins ef þér verður auðið að gera þar kirkju af því að hún
verður eigi svo mikil
begrudge you the wood if it is fated to you to build a church there from
(it) because it is not so great

að þar muni of þitt allt inni liggja. En nær er það mínu hugboði að menn
hafi litla nytsemd viðar
that there will (be) too (much) of you to lie all inside??” But it is near
my mind that men have little usefulness of this wood

þessa og fari því firr að þú getir gert neitt mannvirki úr viðinum."
and it goes further that you get done ?? work of human hands of wood.”

Eftir það skilja þeir ræðuna. Snýr konungur í brott og fannst það á að honum
þótti verr er Þorkell
After that they broke off the talk. The king turns away and was little
pleased that to him it seemed worse when Thorkell

vildi að engu hafa það er hann lagði til. Lét konungur það þó ekki við veðri
komast. Skildust þeir
wanted to have nothing which he suggested. Yet the king did not let
(anyone) get wind of (his feelings). They parted

Þorkell með miklum kærleik. Stígur Þorkell á skipfjöl og lætur í haf. Þeim
byrjaði vel og voru
(the king) and Thorkell with the greatest affection. Thorkell boarded a
ship’s plank and sailed out to sea. They got a good wind and were

ekki lengi úti. Þorkell kom skipi sínu í Hrútafjörð. Hann reið brátt frá
skipi og heim til
not out at sea long. Thorkell brought his ship into Hrutafjord. He rode
quickly from the ship and home to

Helgafells. Allir menn urðu honum fegnir. Hafði Þorkell fengið mikinn sóma í
þessi ferð. Hann
Helgafells. All people made him welcome. Thorkell had got great honour in
this journey. He

lét upp setja skip sitt og um búa og fékk kirkjuviðinn til varðveislu þar er
vel var kominn því að
had his ship laid up and fenced around and arranged the church wood in
safekeeping there which had arrived well because

eigi varð norðan fluttur um haustið því að hann átti starfsamt jafnan.
Þorkell situr nú heima um
it didn’t happen to be carried from the north during the fall because he
always had much trouble. Thorkell resides now at home during

veturinn í búi sínu. Hann hafði jóladrykkju að Helgafelli og var þar fjöl-
menni mikið. Og með
the winter in his house. He had Yule drinking at Helgafells and there were
a great many people. And with

öllu hafði hann mikla rausn þann vetur en Guðrún latti þess ekki og sagði
til þess fé nýtt vera að
all he had great magnificence that winter and Gudrun did not dissuade this
and said for this to be money to be used

menn mikluðu sig af og það mundi og á framreitum er Guðrúnu skyldi til fá um
alla
people prided themselves in it and it would also make a show which to Gudrun
should do in every way in

stórmennsku. Þorkell miðlaði marga góða gripi þann vetur vinum sínum, er
hann hafði út haft.
magnificence. Thorkell shared many good costly things which he had obtained
abroad that winter with his friends.

Grace Hatton
Hawley, PA