Snorri kvað enn farið hafa sem fyrr að þeir höfðu orðið tafli seinni en Arnkell "og munuð þér", sagði hann, "eigi þrífa í hendur honum eftir þessum peningum með því að hann hefir áður tekið undir sig lausafé en löndin liggja yður öllum jafnnær og munu þeir þau hafa sem handsterkari eru.
Snorri still said to have gone as before that they had become a slower game of tafl than Arnkell "and you would," he said, "not catch him in had after this a penny because he has previously himself taken hold of movable property than the land lies to you all equally near and they will have them as are strong handed.

En þess er þó meiri von að Arnkell hafi hér af meira hlut sem af öðrum yðrum skiptum.
But that is yet more hope that Arnkell has here of more money as from your other dealings.

Er það og satt að segja að má yður það er yfir margan gengur því að Arnkell situr nú yfir hvers manns hlut hér í héraði og mun það svo vera meðan hann lifir hvort sem það er lengur eða skemur."
It is also true to see that it can to you which many disregard because Arnkell now is busy with each person's matters here in the region, and that will be so while he lives anyway it is longer or short."

Þorleifur kimbi svarar: "Satt segir þú það Snorri.
Thorleifr "kimbi" (kimbi?) answers: "You say it truthfully, Snorri.

Má það og kalla vorkunn að þú réttir eigi vorn hlut við Arnkel því að þú heldur engu máli til fulls við hann því er þið eigist við með ykkur að skipta."
It can all call what is to be excused that you do not put right our matter with Arnkel because you don't stand on one's full right against his because it dealt with you to divide."

Eftir það fóru þeir Þorbrandssynir heim og líkaði þeim allþungt.
After that they, Thorbrand's sons, went hom and it was very disagreeable to them.

33. kafli
Snorri goði lét nú vinna Krákunesskóg og mikið að gera um skógarhöggið.
Chieftain Snorri caused now to gain the woods at Krakuness and much to do concerning the tree felling.

Þórólfi bægifót þótti spillast skógurinn.
Thorolfr "lamefoot" thought the forest was damaged.

Reið Þórólfur þá út til Helgafells og beiddi Snorra að fá sér aftur skóginn og kveðst hafa léð honum en eigi gefið.
Thorolfr then rode out to Helgafell and asked Snorri to give himself again the forest and said for himself (to) have lent but not given him (the forest).

Snorri kvað það skyldu skýrra vera þá er þeir bera um er við handsalið voru, kvaðst og eigi skyldu skóginn láta nema þeir bæru af honum.
Snorri said that should be clear when they gave a verdict which was agreed upon with a handshake, said for himself give up the forest except they carry him off.

Þórólfur reið þá í brott og var í allillu skapi.
Thorofr then rode away and was in a very bad mood.

Hann reið þá inn á Bólstað að finna Arnkel son sinn.
He then rode in to Bolstad to meet his son Arnkel.

Arnkell fagnar vel föður sínum og spyr að erindum hans.
Arnkell received his rather well and asks about his errand.

Þórólfur svarar: "Það er erindi mitt hingað að eg sé missmíði á að fæð er með okkur.
Thorolfr answers: "It is my errand here that I would see mistakes in my work to that coldness is between us.

Vildi eg að nú legðum við það niður og tækjum upp frændsemi okkra því að það er óskaplegt að við séum ósáttir því að mér þætti sem við mundum miklir verða hér í héraði við harðfengi þína en ráðagerðir mínar."
I wanted that we put that down and we take up our friendship because that is horrible that we should be not at peace because to me it seemed as we would become greater here in the district with your valor and my plans."

"Því betur þætti mér," segir Arnkell, "er fleira væri með okkur."
"It would seem better to me," says Arnkell, "which would be more between us."