Og er mál koma í dóm kvaddi Arnkell sér bjargkviðar og færði það til varna að þrælarnir voru teknir með kveiktum eldi til bæjarbrennu.
And when (the) case came to court, Anrkell said for himself (that it was) a verdict of acquittal and brought that to deny that the thralls had taken with lighting a fire for the burning of a farmhouse.

Þá færði Snorri það fram að þrælarnir voru óhelgir á þeim vettvangi "en það að þér færðuð þá inn í Vaðilshöfða og drápuð þá þar, það hygg eg að þeir væru þar eigi óhelgir."
Snorri then brought that forward that the thralls were in the state of being unholy to the places where the manslaughter took place "and that that you brought them in to Vadilshof and killed them there, that I believe that they would not be in a state of being unholy there."

Hélt þá Snorri fram málinu og eyddi bjargkviðnum Arnkels.
Snorri then supported the case and destroyed Arnkel's (motion for) a verdict of acquital.

Eftir það áttu menn hlut í að sætta þá og var sættum á komið.
After that men were concerned in reconciling them and an agreement had come to (there). (Z. hlutr 5 - eiga hlut í e-u or at e-u, to have part in, be concerned in)

Skyldu þeir bræður gera um málið, Styr og Vermundur.
The brothers, Styr and Vermundr, should arbitrate in the case. (Z. gøra 13 - gøra um mál, to arbitrate in a case

Þeir dæmdu fyrir þrælana tólf aura fyrir hvern, gjaldist féið þegar á þinginu.
They judged for the thralls 12 ounces of silver for each, the money for payment immediately at the assembly.

Og er féið var goldið fékk Snorri Þórólfi sjóðinn.
And when the money was paid, Snorri gave Thorolfr the moneybag.

Hann tók við og mælti: "Eigi ætlaði eg til þess þá er eg fékk þér land mitt að þú mundir þessu svo lítilmannlega fylgja og það veit eg að eigi mundi Arnkell þessa hafa varnað mér að eg hefði slíkar bætur fyrir þræla mína ef eg hefði undir hann lagið."
He received (the money) and said: "I didn't expect then when I gave you my land that you would pursue this in so paltry a manner and I know that, that Arnkell would not have denied me that I had such atoned for my thralls if I had submitted the matter to him. (Z. ætla 2 – ætla til e-s, to reckon upon, expect) (Z. lítilmannliga – in a paltry manner) (Z. leggja 14 – leggja e-t undir e-n, to submit a matter to a person, refer to)

Snorri svarar: "Það kalla eg að þú sért skammlaus af þessu en eigi vil eg veðsetja virðing mína til móts við illgirni þína og ranglæti."
Snorri answers: "I call that it would be no shame to you, but I don't want to hazard my reputation against your ill-will and injustice." (Z. skammlaus - ætla ek, at þú sér skammlauss af þessu, it is no shame to thee)

Þórólfur svarar: "Það er og mest von að eg sæki þig eigi oftar að málum og sofi yður þó eigi öll vá héraðsmönnum."
Thorolfr answers: "It is also most expected that I do not visit you more often for cases and you yet don't sleep all danger of men in the district."

Eftir þetta fóru menn af þinginu og undu þeir Arnkell og Snorri illa við þessar málalyktir en Þórólfur þó verst.
After this, men went from the assembly and they, Arnkell and Snorri, felt ill at ease with this conclusion, through Thorolfr (was) worst (off).

32. kafli
Svo er sagt að það gerðist nú til tíðinda að Örlygur á Örlygsstöðum tók sótt.
It is told that it became now news that Orlygur in Orlygstad took ill. (Z. svá 1 - svá er sagt, at, it is told that)

Og er að honum tók að líða sat Úlfar bróðir hans yfir honum.
And when he began to pass away, Ulfr sat his brother over him.

Hann andaðist af þessi sótt.
He died of this illness.

En er Örlygur var látinn sendi Úlfar þegar eftir Arnkatli.
And when Orlygr was lost, Ulfr sent at once for Arnkell.

Fór Arnkell þegar á Örlygsstaði og tóku þeir Úlfar fé allt undir sig það er þar stóð saman.
Arnkell went at once to Orly's-stad, and they took Ulfar all the money under him that stood there together.

En er Þorbrandssynir spurðu andlát Örlygs fóru þeir á Örlygsstaði og veittu tilkall um fé það er þar stóð saman og kalla sína eign það er leysingi þeirra hafði átt en Úlfar kvaðst arf eiga eftir bróður sinn að taka.
And when the sons of Thorbrand learned of Orlyg's death, they went to Orlyg's-stad and gave a claim concerning the money that stood there together and called (it) their possession, that which (the) freedman had owned when Ulfr said for himself (that Orlyg) had an heir after his brother to receive (the money).

Þeir spurðu hvern hlut Arnkell vildi að eiga.
They asked what possessions Arnkell wanted to have.

Arnkell kvað Úlfar óræntan skyldu fyrir hverjum manni meðan félag þeirra væri ef hann mætti ráða.
Arnkell said Ulfr (óræntan?) should before each person meanwhile their partnership would be if he were able to advise. (?)