Þorgerður svarar: "Mikið gerið þér mér fyrir þessu máli en eigi mundi eg
mitt erfiði til spara ef til framkvæmdar yrði."
Thorgerd answers, “You have done much for me for this case, but I would not
spare difficulty if success resulted from it.”
Síðan fór hún út á Eyri og fann Steinþór og bað hann gerast formann
eftirmælis þessa.
Then she went out to Eyr and met Steinthor and asked him to be prosecutor in
this case (of Vigfus’ slaying).
Steinþór svarar: "Hví beiðir þú mig þessa? Eg er ungur maður og átt eigi
hlut að málum manna
Steinthor answers, “Why do you ask this of me? I am a young man and had no
part in mens’ cases,
en frændur Vigfúss, þeir er honum eru nánari en eg, eru meiri uppivöðslumenn
en eg. Er og þess
but Vigfus’ kinsmen, those who are closer to him than I, are more
overbearing than I. I am not
engi von að eg taki þetta mál fyrir hendur þeim en eigi mun eg skiljast við
frændur mína þá er
accustomed to this that I take this case off their hands, but I will not
part from my kinsmen then who
eftir þessu máli eiga að sjá."
are obliged to see to this case.”
Fékk Þorgerður þar eigi önnur svör. Fór hún eftir það inn yfir fjörðu á fund
Vermundar og sagði
Thorgerd gave there no other answer. She went after it in over (the) fjord
to meet Vermund and told
honum hvar þá var komið, kvað allt sitt mál fyrir borði verða nema hann
gerðist skörungur fyrir þessu máli.
him what had happened then, said all her efforts went overboard unless he
became leader in this case.
Vermundur svarar: "Meiri von er að reki verði að ger þessum málum þér til
hugganar. Skal eg þó
Vermund answers, “More is to be expected to prosecute to make this case to
comfort you. I shall still
til leggja enn ráð með þér ef þú vilt þér að fylgja."
contribute yet advice for you if you want to follow (it).”
Hún svarar: "Flesta hluti mun eg til þess vinna."
She answers, “I will work most on this.”
"Nú skaltu heim fara," sagði Vermundur, "og láta upp grafa Vigfús bónda
þinn. Tak síðan höfuð
“Now you shall go home,” said Vermund, “and have Vigfus, your husband, dug
up. Then take his head
hans og fær Arnkatli og seg honum svo að þetta höfuð mundi eigi við aðra
meta að mæla eftir
and bring (it) to Arnkel and tell him thus, that this head would not have
left (it) to others to speak for
hann ef þess þyrfti við."
him if this were needed.”
Þorgerður kvaðst eigi vita hvar þessu máli mundi koma en sjá kvaðst hún að
þeir spörðu hana Thorgerd said she didn’t know where this case would wind up
but she said she saw that they spared her
eigi til erfiðis og skaprauna "en til mun eg þetta vinna," segir hún, "ef þá
yrði þyngri hlutur óvina minna en áður."
nothing in terms of difficulty and vexation “and I will work on this,” says
she, “if then (the) thing became more weighed down for my enemies than
before.”
Eftir það fór hún heim og hafði þessa meðferð alla sem henni var kennd. Og
er hún kom á
After that she went home and had all this management (performed?) as to her
was known. And when she came to
Bólstað segir hún Arnkatli að frændur Vigfúss vildu að hann gerðist
fyrirmaður að eftirmáli um
Bolstad, she says to Arnkel, that Vigfus’ kinsmen wanted that he become
leader in the prosecution regarding
víg Vigfúss en þeir hétu allir sinni liðsemd. Arnkell kvaðst sagt hafa áður
hversu honum var gefið um þetta mál.
Vigfus’ slaying and they all promised their help. Arnkel said he had
previously said how he felt about this case.”
Þá brá Þorgerður höfðinu undan skikkju sinni og mælti: "Hér er nú það höfuð
er eigi mundi
Then Thorgerd drew the head from under her cloak and said, “Here is now that
head which would not
undan teljast að mæla eftir þig ef þess þyrfti við."
refuse to speak after you if you needed it.”