Kjartan hyggur að henni vandlega og mælti: "Vel þykir mér þér sama moturinn
Hrefna," segir
Kjartan looks closely at her and spoke, “The headdress seems to me to suit
you, Hrefna,” says he
hann, "ætla eg og að það sé best fallið að eg eigi allt saman, motur og
mey."
“I intend also that it be best suited that I own maiden and headdress all
together.”
Þá svarar Hrefna: "Það munu menn ætla að þú munir eigi kvongast vilja
bráðendis en geta þá konu er þú biður."
Then Hrefna answers, “People will expect it that you will not want to marry
all of a sudden, but get then the woman who you ask for.”
Kjartan segir að eigi mundi mikið undir hverja hann ætti en lést engrar
skyldu lengi vonbiðill vera.
Kjartan says that (it) would not depend on who he had (in marriage), but
declared? none should
(make him?) be a suitor awaiting answer for long.
Hrefna tekur nú ofan faldinn og selur Kjartani moturinn og hann varðveitir.
Hrefna takes off the headgear and hands the headdress to Kjartan and he
keeps (it).
Guðmundur og þau Þuríður buðu Kjartani norður þangað til sín til
kynnisvistar um veturinn.
Gudmund and they, Thurid, invited Kjartan (to go) north thither to them to
stay on a visit during the winter.
Kjartan hét ferð sinni. Kálfur Ásgeirsson réðst norður með föður sínum.
Skipta þeir Kjartan nú
Kjartan promised his journey. Kalf Asgeir’s son joined (the journey) north
with his father. They, Kjartan (and Kalf) part now
félagi sínu og fór það allt í makindi og vinskap.
from their comrades and (he) went all in good company and friendship.
Kjartan ríður og frá skipi og vestur í Dali. Þeir voru tólf saman. Kemur
Kjartan heim í
Kjartan rides also and from (the) ship and west to Dale. They were twelve
together. Kjartan comes home to
Hjarðarholt og verða allir menn honum fegnir. Kjartan lætur flytja fé sitt
sunnan frá skipi um
Hjardarholt, and all people became joyful (because of) him. Kjartan had his
wealth carried from the south from (the) ship during
haustið. Þessir tólf menn voru allir í Hjarðarholti um veturinn.
the fall. These twelve men were all in Hjardarholt during the winter.
Þeir Ólafur og Ósvífur héldu hinum sama hætti um heimboð. Skyldu sitt haust
hvorir aðra heim
They Olaf and Osvif kept the same behavior regarding invitations to their
homes. (Both) should
sækja. Þetta haust skyldi vera boð að Laugum en Ólafur til sækja og þeir
Hjarðhyltingar.
seek the other’s (home) in the fall. This fall should be an invitation to
Laugar and Olaf to go and they to Hjardarholt.
Guðrún mælti nú við Bolla að henni þótti hann eigi hafa sér allt satt til
sagt um útkomu Kjartans.
Gudrun spoke now with Bolli that she thought him not to have spoken entirely
truthful to her regarding Kjartan’s arrival from abroad.
Bolli kvaðst það sagt hafa sem hann vissi þar af sannast. Guðrún talaði fátt
til þessa efnis en það
Bolli said he had said what he knew there as truthfully as possible. Gudrun
said little about this theme, but it
var auðfynt að henni líkaði illa því að það ætluðu flestir menn að henni
væri enn mikil eftirsjá að
was clear that she was displeased because most people expected that she was
still very regretful
um Kjartan þó að hún hyldi yfir.
about Kjartan even though she hid it.
Líður nú þar til er haustboðið skyldi vera að Laugum. Ólafur bjóst til
ferðar og bað Kjartan fara
Now it passes until when the invitation should be to Laugar. Olaf readied
himself for (the) journey and bade Kjartan go
með sér. Kjartan kvaðst mundu heima vera að gæta bús. Ólafur bað hann eigi
það gera að
with him. Kjartan said he would stay at home and take care of the farm.
Olaf bade him not do it
styggjast við frændur sína: "Minnstu á það Kjartan að þú hefir engum manni
jafn mikið unnt sem
that (he) would offend his kinsmen. “Keep in mind, Kjartan, that you have
loved no man as much as
Bolla fóstbróður þínum. Er það minn vilji að þú farir. Mun og brátt semjast
með ykkur frændum ef þið finnist sjálfir."
Bolli, your foster-brother. It is my wish that you go. And (it) will
quickly be agreed upon between you kinsmen, if you meet each other
yourselves.”