Viðarbolungur stóð á hlaðinu.
A pile of wood lay at the barn.

Gekk hann þangað til og tók eitt tré hátt í hönd sér, sneri síðan úr garði.
He went to there and took a high beam in his hand, then went out of the yard.

Hann skaut stönginni fram fyrir sig og hljóp þar eftir síðan.
He shot the pole from before himself and then ran there after (it).

Hann fór stórlega mikið.
He rode very fast. (Z. mikill - ríða (fara) m. to ride (go) fast)

Eigi létti hann fyrr en hann kom í Kollafjörð.
He didn't ease up before when he came to Kollafiord.

Var þá tekið til leiks.
(it) was then the games began. (Or "The games had then begun.") (Z. taka - t. til, to begin)

Ólöf sat á palli og á sína hönd henni hvor, Örn austmaður og Búi.
Olaf sat on the dais and at her hands both Orn the Norwegian and Bui.

En er Kolfinnur kom í stofu svo búinn sem fyrr var sagt þótti flestum mönnum hann vera heldur hæðilegur.
And when Kolfinnur came to the sitting room as prepared as previously was said most people thought he was rather disgraceful.

Hann nam staðar á gólfinu og litast um.
He stopped at the apartment and looked about. (Z. staðr - nema stað or staðar, to stop)

Hann sá hvar reiðustóll stóð á gólfinu.
He saw where an easy chair stood in the apartment.

Hann gekk þangað og tók stólinn og setti að framan þar sem Ólöf sat.
He went there and took the chair and sat at the front there where Olaf sat.

Kolfinnur settist síðan á stólinn og sat þar þann dag allan.
Kolfinnur then seated himself on the chair and sat there all that day.

Um kveldið gekk hann heim.
During the evening he went home.

Hann gekk á til stofu.
He went to the sitting room.

Móðir hans heilsaði honum og spurði hvar hann hefði verið.
His mother greeted him and asked where he had been.

Hann sagði henni.
He told her.

Hún mælti: "Hversu þótti þér þar að litast um?"
She said: "How did it seem to you there to look around?"


"Gott," sagði hann.
"Well," he said.

Skaltu fara þangað oftar?" sagði hún.
"Will you go there often?" she said.

Kolfinnur segir: "Ekki þykist eg lausgeðjaður," sagði hann, "í athöfnum mínum.
Kolfinnur says: "I don't think myself fickle minded," he said, "in my doings.

Þykir mér nú von að eg veiti þér þetta að ganga þangað um hríð."
It seems to me now a hope that I grant you this to go there a while."

Hún mælti: "Það vil eg þó að þú hafir klæði sæmileg son minn og vopn góð og mann til fylgdar," sagði hún.
She said: "I desire that although that he have fairly good clothes my son and a good weapon and a man to follow," she said.

"Það vil eg eigi," sagði hann, "vil eg halda búnaði mínum svo búið. "
I will have that," he said, "I will keep my household so may be (?)."

Mun eg og öngan mann með mér draga."
I will also employ a narrow(?) man with me."

"Þú munt ráða vilja," sagði hún.
"You would want advice," she said.

Eftir um morguninn gekk Kolfinnur til Kollafjarðar og háttaði öllu sem hinn fyrra dag.
Later during the morning Kolfinnur went to Kollafjardar and arranged (i.e., did) all as the previous day.

Svo fór fram öndverðan vetur að þessir þrír menn háttuðu svo ferðum sínum.
Winter so went in the beginning that these three men so arranged their journeys.

Engi þeirra mælti við annan, hvorki gott né illt.
None of them spoke with another, neither good nor ill.

Engi mælti og það við Ólöfu að eigi heyrði annar.
None said also that with Olaf that (they did) not hear one (meaning Olaf?).

Öllum svaraði hún þeim kurteislega.
All answered her the most courteously.