Þá sǭ þau, at norrǿnir hermenn vǭru komnir á skeið ok hǫfðu með þeim
stafnljá, þá es þeir þrifu upp ok kǫstuðu á meðal skipanna ok í skipit Hana
og dró þegar at sér.

Víga-Óbívan hafði gefit Lúki aptr sverð sitt it góða, þat es hét Ljósamækir
inn grǿni. Lúkr brá nú sverðinu ok hafði hann eigi sett á sik hjálminn,
hleypr þegar á saxit á skip norrǿna hermanna og hjó þegar mann til bana.

Maðr lagði at ǫðrum megin norrǿnu skipi ok skaut spjóti um þvert skipit og
stefndi á hann miðjan. Hani sér þetta ok snerisk svá skjótt at eigi mátti
auga á festa ok tók inni vinstri hendi spjótit ok skaut á skip til þessa
manns ok hafði sá bana. Tsiubakka inn fríski hóf upp akkeri Fálkans ok
kastar á þetta norrǿna skipit ok kom fleinninn í borðit ok gekk út í gegnum
og féll þar inn sjór kolblár ok hljópu menn allir af skeiðinni ok á Fálkann.
Lúkr hljóp nú aptr á Fálkann, ok tóksk bardagi mikill. Hverr maðr gørði
slíkt es hann mátti. Hani gørði ýmist at hann hjó eða skaut øxi sinni, og
hafði margr maðr bana fyr honum. Lúkr fylgdi honum vel. Þá kom at Tsiubakka
ok bǫrðusk þeir þrír þaðan um daginn.

Lúkr tók hvíld um bardagann ok sér Hani þat ok mælti til hans: “Betri hefir
þú ǫðrum verit í dag an þér því at þú hefir gørt þá óþyrsta.”

Síðan tók Lúkr jústu eina af miði fulla ok drakk og barðisk eptir þat. Ok
þar kom at fleiri hermenn hljópu upp á skip þeirra frá skeið annarri ok gekk
Lúkr með ǫðru borði en Hani með ǫðru. Í móti Lúki gekk maðr mikill í hvítri
brynju ok hjó þegar til hans ok kom í skjǫldinn. Lúkr snaraði hart skjǫldinn
es sverðit festi í ok brotnaði sverðit undir hjǫltunum. Lúkr hjó í móti og
sýndisk hinum þrjú vesa sverðin á lopti ok sá hann eigi hvar hann skyldi sér
helst hlífa. Lúkr hjó undan honum báðar fǿtr. Tsiubakka lagði marga menn
spjóti í gegnum. Eptir þat tóku þeir herfang mikit af skipi norrǿnu, ok
þaðan héldu þeir austr til Hjaltlands ok bǫrðusk jafnan ok hǫfðu ávallt
sigr.


Fred & Grace Hatton
Hawley, Pa.