Sorry for the delay. We have been having problems with our email program.
Grace
En Víga-Óbívan sǫng þetta galdralag, ok hélt sverðit Ljósamæki inn grœna fyr
hann, ok mælti sízt, “Valhǫll, ek køm.” En Veiðr sjándi þetta slá hann með
Ljósamæki inn rauða, ok Víga-Óbívan féll ok hvarf at sýn.
“Hvat?” segir Veiðr, fyr því at hann skynjaði eigi, hvat vas komit fyr. En
Lúkr reiddisk við ok drap fimm menn með atgeir ok øxi. Þá tók hann Ljósamæki
inn grœna, því sverði es Víga-Óbívan hafði áðr haldit, ok drap miklu fleiri
menn, áðr en hann heyrði Víga-Óbívans raust. “Renn, Lúkr, renn,” segir
Víga-Óbívan ósénn, “Þú fær eigi hefnt mín í dag, en ef þú kømsk undan með
Hólmgǫngu-Hana væntik þess, at þú mont hefna mín, ok fǫður þíns,
hundraðfaldlega.” Ok síðan Lúkr trúði á orðum Víga-Óbívans, ok œskti þess,
at drepa marga menn á hefnaleit Víga-Óbívans ok fǫður síns, rann hann í
Falkann, ok Hólmgǫngu-Hani ok Tsíubakka inn fríski sigldu því góðu skipi á
braut sem bráðast.
XXXIV. Kapítuli: Frá sjóbardaganum á Fálkanum
Hólmgǫngu-Hani bað Lúk Anakinsson standa með hann á bǿgi Fálkans, því at
hann sá fyr at norrǿnir hermenn skyli fylgja þeim eptir frágǫngu þeira frá
Dauðastjǫrnu.
“Ek fæt þat trúat, at Víga-Óbívan sé dauðr,” segir Lúkr.
“Enn vas þat ómǫgulegt þér, at þú fengir hans þar hefnt,” segir Leia
konungsdóttir.
“Þegið it bæði,” segir Hani, “Margir menn fleiri, þeir es vǭru góðir
drengir, eru nú drepnir. En hann lifandi es sitr syrgjandi annarrra dauða,
sér eigi ǫr þá, es skotin es at honum.”
Ok es hann hafði orð þessi mælt, kom ǫr fljúgandi at skipinu hans ok festisk
á bǿgi fyrir neðan fǿtrna. “Þat’s svá ek sagða,” segir hann, “Statt nú með
okkr Tsíubakka, því hermenn fylgja boði slíku!”