Here’s my translation

Kveðja

Alan

Sveinninn heitir að gera svo sem hún mælti. En um kveldið er smalamaður kom
The lad promises (present) to do such as she stipulated. But (And) during the-evening when the shepherd came

heim spyr Auður tíðinda.
home Auðr asks for tidings.

Smalamaðurinn svarar: "Spurt hefi eg þau tíðindi er þér munu þykja góð að nú
The shepherd answers: “I have heard (spyrja, Z4, fits the context better here, I think) those tidings which to you will seem good, that now

er breitt hvílugólf milli rúma þeirra Þórðar og Guðrúnar því að hún er í
(there) is a broad partitioned-off-bed-compartment (here: a wide space) between their beds (rúm, Z3), Þórðr’s and Guðrún’s, because she is in

seli en hann heljast á skálasmíð og eru þeir Ósvífur tveir að veturhúsum."
(the) shieling but he works-hard at shed-construction and those, Ósvífr (and Þórðr) are the only two (? cf einn, Z7) at (the) winter-houses (plural).”

"Vel hefir þú njósnað," segir hún, "og haf söðlað hesta tvo er menn fara að sofa."
“Well have you snooped (reconnoitred),” she says, “and have (you) saddled two horses when people go to sleep.


Smalasveinn gerði sem hún bauð og nokkuru fyrir sólarfall sté Auður á bak og
(The) shepherd did as she asked and somewhat (ie a little while) before sunset Auðr mounted (lit: stepped onto (the) back) and

var hún þá að vísu í brókum. Smalasveinn reið öðrum hesti og gat varla fylgt
she was then certainly in breeches. (The) shepherd rode (the) other horse and hardly was able to accompany (ie keep up with)

henni, svo knúði hún fast reiðina. Hún reið suður yfir Sælingsdalsheiði og
her, so  hard she urged the-riding. She rode south over Sælingsdalsheiðr (Wealthy-man´s-Dale-Heath) and

nam eigi staðar fyrr en undir túngarði að Laugum. Þá sté hún af baki en bað
took not a pause (ie did not stop) before (she was) under (the) home-meadow-fence at Laugar  (Hot Springs). Then she dismounted (lit: stepped off (the) back) and bade

smalasveininn gæta hestanna meðan hún gengi til húss. Auður gekk að durum og
the-shepherd to take-care-of the-horses while she goes to (the) house. Auðr walked to (the) doorway and

var opin hurð. Hún gekk til eldhúss og að lokrekkju þeirri er Þórður lá í og
(the) door was open. She walked to (the) living-room (ie the room with the fireplace) and to their locked-bed-closet where-in Þórðr lay and

svaf. Var hurðin fallin aftur en eigi lokan fyrir. Hún gekk í lokrekkjuna en
slept. The-door was (had) fallen (drawn) back but (had) not closed against (ie had not clicked shut, ie it was slightly ajar?) She stepped into the (unlocked J)-locked-bed-closet but

Þórður svaf og horfði í loft upp. Þá vakti Auður Þórð en hann snerist á
Þórðr slept and turned up into (the) air (ie lay face up, cf liggja í lopt upp, under lopt, Z1). Then Auðr woke Þórðr but (and) he turned-himself onto

hliðina er hann sá að maður var kominn. Hún brá þá saxi og lagði á Þórði og
the-side when he saw that a person was (had) come. She drew then a short-single-edged-sword and thrust at Þórðr (who had drawn the short-straw!) and

veitti honum áverka mikla og kom á höndina hægri. Varð hann sár á báðum
inflicted a great wound on him and (it) came into the right arm (hand). He became wounded (sore) on both

geirvörtum. Svo lagði hún til fast að saxið nam í beðinum staðar.
nipples. She thrust towards him so hard that the-short-sword lodged (lit: reached a stop) in the-bolster (bedding).

Síðan gekk Auður brott og til hests og hljóp á bak og reið heim eftir það. Þórður vildi
After-that Auðr walked away and to (her) horse and leapt on-to (his) back and rode home after that. Þórðr wanted

upp spretta er hann fékk áverkann og varð það ekki því að hann mæddi blóðrás.
to spring up when he received the-wound and (but) that did-not happen because (the) haemorrhage (blood-running) made him weary.

Við þetta vaknaði Ósvífur og spyr hvað títt væri en Þórður kvaðst
With this, Ósvífr awoke (Ósvífr knows the best time to wake up J) and asked what had happened (see tíðr, Z5) but (and) Þórðr declared-of-himself

orðinn fyrir áverkum nokkurum. Ósvífur spyr ef hann vissi hver á honum hefði unnið
(to have) met with (see verða fyrir e-u, Z8) some wounds. Ósvífr asks if he knew who had done (pp of vinna, Z3) (this) to him

og stóð upp og batt (binda) um sár hans. Þórður kvaðst ætla að það hefði Auður gert.
and stood (got) up and bound up his wounds. Þórðr declared-of-himself to expect that Auðr had done that.

Ósvífur bauð að ríða eftir henni, kvað hana fámenna til mundu hafa farið
Ósvífr offered to ride after her, declared her (ie that she) would have gone with-few-followers (n. gen)

og væri henni skapað víti. Þórður kvað það fjarri skyldu fara, sagði
and (there) would-be imposed punishment on her. Þórðr declared that should go far off (ie by no means that should happen, see fjarri, Z2), said

hana slíkt hafa að gert sem hún átti.
her to have done such as she had-a-right to.

Auður kom heim í sólarupprás og spurðu þeir bræður hennar hvert hún hefði
Auðr came home at sunrise and they, her brothers, asked where she had

farið. Auður kvaðst farið hafa til Lauga og sagði þeim hvað til tíðinda hafði gerst
gone. Auðr declared-herself to have gone to Laugar and said to them what had happened (see gerast til tíðinda, under tíðindi)

í förum hennar. Þeir létu vel yfir og kváðu of lítið mundu að orðið.
in her travels. They expressed approval (see láta vel yfir, Z12) and declared too little would (have) happened (ie she should have done more).

Þórður lá lengi í sárum og greru vel bringusárin en sú höndin varð
Þórðr lay a-long-time with (his) wounds and healed (gróa) well the chest-wounds but that-one, the-arm, became

honum hvergi betri til taks en áður. Kyrrt var nú um veturinn.
for him not-at-all better for gripping than before (ie he lost the full use of his arm). (It) was now quiet during the-winter.