Sveinninn heitir að gera svo sem hún mælti.
The boy promised to do as she so said.

En um kveldið er smalamaður kom heim spyr Auður tíðinda.
And during the evening when (the) shepherd came home, Aud asks for news.

Smalamaðurinn svarar: "Spurt hefi eg þau tíðindi er þér munu þykja góð að nú er breitt hvílugólf milli rúma þeirra Þórðar og Guðrúnar því að hún er í seli en hann heljast á skálasmíð og eru þeir Ósvífur tveir að veturhúsum."
The shepherd answers: "I have found out the news that you will think good that now is a broad bed closet between their, Thord's and Gudrun's, rooms so that she is in a shed and he works hard at shed building and they two, Osvif (and Gudrun) are at the winter house."

"Vel hefir þú njósnað," segir hún, "og haf söðlað hesta tvo er menn fara að sofa."
"You have spied well," she says, "and have two horses saddled when men go to sleep."

Smalasveinn gerði sem hún bauð og nokkuru fyrir sólarfall sté Auður á bak og var hún þá að vísu í brókum.
(The) shepherd did as she asked and somewhat before sunset Aud mounted her horse and she was then certainly wearing breeches. (Z. stíga 1 - s. á bak, to mount one's horse, get on horseback) (Z. brók 2 - vera í brókum, to wear breeches)

Smalasveinn reið öðrum hesti og gat varla fylgt henni, svo knúði hún fast reiðina.
(The) shepherd rode (the) other horse and was scarcely able to follow her, so fast she pressed riding.

Hún reið suður yfir Sælingsdalsheiði og nam eigi staðar fyrr en undir túngarði að Laugum.
She rode southwards over Saelingsdalesheid and didn't rest before when under (the) fence of the yard at Laugum.

Þá sté hún af baki en bað smalasveininn gæta hestanna meðan hún gengi til húss.
Then she dismounted and asked the shepherd (to) watch the horses while she went to (the) house.

Auður gekk að durum og var opin hurð.
Aud went to the door and (the) door was open.

Hún gekk til eldhúss og að lokrekkju þeirri er Þórður lá í og svaf.
She went to (the) hall and to the locked bed closet which Thord lay in and slept.

Var hurðin fallin aftur en eigi lokan fyrir.
The door was fallen back (closed?) but not locked up.

Hún gekk í lokrekkjuna en Þórður svaf og horfði í loft upp.
She went in the locked bed closet where Thord slept and turned up in the loft.

Þá vakti Auður Þórð en hann snerist á hliðina er hann sá að maður var kominn.
Then Aud woke Thor up and he turned to the space where he saw that a man had come.

Hún brá þá saxi og lagði á Þórði og veitti honum áverka mikla og kom á höndina hægri.
She then drew a short sword and stabbed Thord and gave him a large wound also came to (his) right hand.

Varð hann sár á báðum geirvörtum.
He became wounded in both nipples.

Svo lagði hún til fast að saxið nam í beðinum staðar.
She stabbed so firmly that the sword reached in the bed's place.

Síðan gekk Auður brott og til hests og hljóp á bak og reið heim eftir það.
Aud then went away and to (the) horse and hopped on and rode home after that.

Þórður vildi upp spretta er hann fékk áverkann og varð það ekki því að hann mæddi blóðrás.
Thord wanted (to) spring up when he received the wound and that didn't happen because (the) hemorrhage (i.e., blood loss) exhausted him.

Við þetta vaknaði Ósvífur og spyr hvað títt væri en Þórður kvaðst orðinn fyrir áverkum nokkurum.
With this Osfiv woke up and asks what had happened and Thord stated for himself the report over several wounds.

Ósvífur spyr ef hann vissi hver á honum hefði unnið og stóð upp og batt um sár hans.
Osvif asks if he saw who had gotten the better of him and stood up and bound his wounds.

Þórður kvaðst ætla að það hefði Auður gert.
Thord stated for himself (he) thinks that Aud had done that.

Ósvífur bauð að ríða eftir henni, kvað hana fámenna til mundu hafa farið og væri henni skapað víti.
Osvif asked to ride after her, stated her few men would have gone and imposed a fine on her (???).

Þórður kvað það fjarri skyldu fara, sagði hana slíkt hafa að gert sem hún átti.
Thord stated that far off should go, said she in such wise has done as she had.

Auður kom heim í sólarupprás og spurðu þeir bræður hennar hvert hún hefði farið.
Aud came home at sunrise and they, her brothers, asked where she had gone.

Auður kvaðst farið hafa til Lauga og sagði þeim hvað til tíðinda hafði gerst í förum hennar.
Aud stated for herself (to) have gone to Lauga and told them what had occurred in her journeys.

Þeir létu vel yfir og kváðu of lítið mundu að orðið.
They expressed approval of (it) and said too little would become.

Þórður lá lengi í sárum og greru vel bringusárin en sú höndin varð honum hvergi betri til taks en áður.
Thord lay ill of his wounds a long time and was well healed of the (i.e., "his") chest wound but the (i.e., "his") hand became by no means better to hold than before.

Kyrrt var nú um veturinn.
All was quiet now during the winter.