Síðan fór Guðrún heim en Gestur reið í brott og mætti heimamanni Ólafs við túngarð.
Then Gudrun went home and Gest rode away and met Olaf's servant by a fence of homestead.

Hann bauð Gesti í Hjarðarholt að orðsending Ólafs.
He invited Gest to Hjardaholt at Olaf's invitation.

Gestur kvaðst vilja finna Ólaf um daginn en gista í Þykkvaskógi.
Gest stated for himself to want to meet Olaf during the day but spend the night in Thykkva-forest.

Snýr húskarl þegar heim og segir Ólafi svo skapað.
(The) house-servant at once turns home and says to Olaf as appointed.

Ólafur lét taka hesta og reið hann í mót Gesti við nokkura menn.
Olaf causes to take a horse and he rode with several men to meet Gest. (Or were them men with Gest?)

Þeir Gestur finnast inn við Ljá.
Gest was pleased to meet them in Lja.

Ólafur fagnar honum vel og bauð honum til sín með allan flokk sinn.
Olaf welcomes him well and invites him to his (place) with all his party.

Gestur þakkar honum boðið og kvaðst ríða mundu á bæinn og sjá híbýli hans en gista Ármóð.
Gest thanks him for the offer and states for himself (that he) would ride to the farm and see his house but spend the night at Armod.

Gestur dvaldist litla hríð og sá þó víða á bæinn og lét vel yfir, kvað eigi þar fé til sparað bæjar þess.
Gest stayed a little while and said although in many places the farm and expressed approval of it, stated was not spared money on that farm. (Z. láta 12 - l. vel (illa) yfir e-u, to express approval (disapproval) of a thing)

Ólafur reið á leið með Gesti til Laxár.
Olaf rode on the way to Salmon-river with Gest.

Þeir fóstbræður höfðu verið á sundi um daginn.
They, the foster brothers, had been swimming during the day.

Réðu þeir Ólafssynir mest fyrir þeirri skemmtun.
They, Olaf's sons, commanded most their enjoyment. (?) (Z. ráða 16 - r. fyrir e-u, to command, have authority over, be master of)

Margir voru ungir menn af öðrum bæjum á sundi.
Many young men from other farms were swimming.

Þá hlupu þeir Kjartan og Bolli af sundi er flokkurinn reið að, voru þá mjög klæddir er þeir Gestur og Ólafur riðu að.
Then they, Kjartan and Bolli, jumped from swimming which the party rode to, they were many clothes which they, Gest and Olaf, wrung out. (?)

Gestur leit á þessa hina ungu menn um stund og sagði Ólafi hvar Kjartan sat og svo Bolli og þá rétti Gestur spjótshalann að sérhverjum þeirra Ólafssona og nefndi þá alla er þar voru.
Gest looked at these the young men a while and told Olaf where Kjartan sat and so Bolli also (sat) then Gest straightened the end of the spear-shaft to each individually they, Olaf's sons, and named them all which were there. (?)

En margir voru þar aðrir menn allvænlegir, þeir er þá voru af sundi komnir og sátu á árbakkanum hjá þeim Kjartani.
And many other very promising men were there, they who then had come from swimming and sat on the river banks near the Kjartans.

Ekki kvaðst Gestur þekkja ættarbragð Ólafs á þeim mönnum.
Gest didn't state for himself (to) recognize Olaf's family trait in those men.


Þá mælti Ólafur: "Eigi má ofsögum segja frá vitsmunum þínum Gestur er þú kennir óséna menn og það vil eg að þú segir mér hver þeirra hinna ungu manna mun mestur verða fyrir sér."
Then Olaf spoke: "Your intelligence cannot be too highly praised, Gest, when you recognize men unseen and that I want that, that you tell me which of them (is) the young man (who) will himself greatest meet with greatness. (Z. ofsögur, f. pl. exaggeration; eigi má ofsögum segja frá vitsmunum þínum, your intelligence cannot be too highly praised) (?? Z. verða 8 - v. fyrir e-u, to meet with)

Gestur svarar: "Það mun mjög ganga eftir ástríki þínu að um Kjartan mun þykja mest vert meðan hann er uppi."
Gest answers: "That will prove very true your affectionate-tenderness that concerning Kjartan will seem to be most worthy while his is alive. (Z. ganga 15 - g. eptir, to prove true, be fulfilled)


Síðan keyrði Gestur hestinn og reið í brott.
Then Gest lashed ("lash" is probably too strong, but I can't think of the right word in English) his horse and rode away.

En nokkuru síðar ríður Þórður hinn lági son hans hjá honum og mælti: "Hvað ber nú þess við faðir minn er þér hrynja tár?"
And somewhat later Thord the short his son rides beside him and says: "What do (you) convey now concerning my father which you flow tears (i.e., you are crying)?"