Herés my translation

Kveðja

Alan

Eftir þetta lætur Þorleikur bæ gera að landamæri þeirra Hrúts og Höskulds og
After this, Þorleikr causes to build a farmstead (see gera boe, under boer, Z1) close to (the) land-boundary of them, Hrutr and Höskuldr, and

heitir það á Kambsnesi. Þar bjó Þorleikur um hríð sem fyrr var sagt.
that is-called (at) Kambsnes (Comb’s-Ness). Þorleikr lived there for a short-time as was said before.

Þorleikur gat son við konu sinni. Sá sveinn var vatni ausinn og nafn gefið
Þorleikr begat a son with his wife. That boy was sprinkled with water and given a name

og kallaður Bolli. Var hann hinn vænlegsti maður snemma.
and (was) called Bolli. He was soon the most-promising man.


26. kafli - Andlát Höskulds
Chapter 26. Höskuldr’s Death

Höskuldur Dala-Kollsson tók sótt í elli sinni. Hann sendi eftir sonum sínum
Höskuldr Dala-Koll’s-son contracted an illness (fell ill) in his old-age. He sent after (for) his sons

og öðrum frændum sínum og vinum.
and other kinsmen and friends.

Og er þeir komu mælti Höskuldur við þá bræður Bárð og Þorleik: "Eg hefi
And when they came (arrived) Höskuldr spoke with those (þá, acc pl masc of sá) brothers, Bárðr and Þorleikr: “I have

tekið þyngd nokkura. Hefi eg verið ósóttnæmur maður. Hygg eg að þessi sótt
taken contracted some illness. I have been a man not-apt-to-be-taken-ill. I believe that this illness

muni leiða mig til bana. En nú er svo sem ykkur er kunnigt að þið eruð menn skilgetnir
will lead me to (my) death (bani – masc noun (gen)). But now (it) is such as to you-two is known that you -two are men in-wedlock-born (gotten)

 og eigið að taka allan arf eftir mig. En sá er son minn hinn
and have-the-right to take (possession of) all (the) inheritance after me. But (there) is that-one, my son, the

þriðji að eigi er eðliborinn. Nú vil eg beiða ykkur bræður að Ólafur sé
third, that is not in-wedlock-born. Now I want to ask you-two brothers that Ólafr be

leiddur til arfs og taki fé að þriðjungi við ykkur."
conducted to inheritence (given access to the inheritance) and take property in thirds with you-two.”

Bárður svarar (present) fyrri og sagði að hann mundi þetta gera eftir því sem faðir
Bárðr answers sooner (first of the two) and said that he would do this in-accordance with that which his father

hans vildi "því að eg vænti mér sóma af Ólafi í alla staði, því heldur sem
wanted (it) ‘because I expect for myself honour (sómi) from Ólafr in every respect (see staðr, Z2), (all) the more (honour)

hann er féríkari."
(the) wealthier he is (grows). (see því…sem, under því, Z5, with compar)”

Þá mælti Þorleikur: "Fjarri er það mínum vilja að Ólafur sé arfgengur ger (göra, pp).
Then spoke Þorleikr: “That is far from my will (dative) that Ólafr be made entitled-to-inherit.

Hefir Ólafur ærið fé áður. Hefir þú faðir þar marga þína muni til gefna og
Ólafr has enough (oerinn) propery already. You, father, have given much of yours in things (munr, dat, Z6?) thereto (ie to him) and

lengi mjög misjafnað með oss bræðrum. Mun eg eigi upp gefa þann sóma með
for a long-time very-much shared-unevenly with us brothers (we´ve been left the scraps). I will not give up that honour (right),

sjálfvild er eg er til borinn (bera) ."
of-my-own-free-will, which I am born to (see bera, Z4).”

Höskuldur mælti: "Eigi munuð þið vilja ræna mig lögum, að eg gefi tólf aura
Höskuldr spoke: ‘You-two (nominative) will not want to deprive me of law (of the legal right, also treat me unfairly, see lög, Z1), that I (would) give twelve aurar (onces of silver)

syni mínum svo stórættuðum í móðurkyn sem Ólafur er."
to my son, so highly-born in (his) mother’s-kin, as Ólafr is.”

Þorleikur játtar (present) því. Síðan lét Höskuldur taka gullhring Hákonarnaut, hann
Þorleikr agrees to that. After-that Höskuldr causes to take (the) gold-ring (arm-band), Hákon’s-gift – it (hann, masc because it refers to gullhringr)

vó (vega) mörk, og sverðið konungsnaut er til kom hálf mörk gulls og gaf Ólafi syni sínum
weighed a mark (8 oz) - and the-sword, King’s-gift, which came to half a mark of gold (4 oz, cumulative total: 12 oz), and gave (them) to Ólafr his son

 og þar með giftu sína og þeirra frænda, kvaðst eigi fyrir því þetta
and there-with (in addition) (gave) (the) ‘good-luck’ (gipta, weak sg fem acc)of him and those kinsmen (just enough to tip the scales), declared-of-himself not

mæla að eigi vissi hann að hún hafði þar staðar numið. Ólafur tekur við
to speak this before that, that he knew not that it (ie the good luck, feminine) had stopped (found its rightful resting place, nema staðar, Z1) there (ie he would not have declared the ‘good luck’ as Ólafr´s inheritance if he wasn´t certain that it was already with Ólafr). Ólafr accepts

gripunum og kvaðst til mundu hætta hversu Þorleiki líkaði. Honum gast (getast) illa
the-treasures and declared-of-himself (that he) would risk (it), howsoever (it) pleased Þorleikr. This ill pleased (see getast, Z6) him (ie Þorleikr)

að þessu og þótti Höskuldur hafa haft undirmál við sig.
 and (he) thought Höskuldr to have had underhand-dealings with him.(had played a trick on him)