Here´s my translation.

Kveðja

Alan

Ekki lét Þorgerður sér það skiljast.
Þorgerðr did not let herself be convinced (see skiljast, Z10) of that.

Nú skilja þau talið og þykir nokkuð sinn veg hvoru (hvárr) .
Now they break-off the-conversation and each of the two has rather their own opinion (ie they disagree somewhat, see vegr, Z3)

Annan dag eftir gengur Egill til búðar Höskulds og fagnar Höskuldur honum vel,
(The) next day after, Egill walks to Höskuldr’s booth and Höskuldr welcomes him,

taka nú tal saman. Spyr Höskuldur hversu gengið hafi bónorðsmálin.
(they) start now a conversation together, Höskuldr asks how the wooing-business has gone.

Egill lét lítt yfir, segir allt hversu farið hafði. Höskuldur kvað fastlega horfa
Egill expresses little (satisfaction) over it, says completely how (it) had fared. Höskuldr declared (it) to look difficult (see horfa, Z2)

 "en þó þykir mér þér vel fara."
”but still (it) seems to me you act well (do your best, see fara, impers, Z10).”

Ekki var Ólafur við tal þeirra. Eftir það gengur Egill á brott.
Ólafr was not present at their conversation. After that, Egill walks away.

Fréttir Ólafur nú hvað líði bónorðsmálum. Höskuldur kvað seinlega horfa af hennar hendi.
Ólafr hears now what transpired in (the) wooing-business. Höskuldr declared (it) to look slow-going (ie there seemed a reluctance, cf fastlega horfa above, Z2) on her behalf.


Ólafur mælti: "Nú er sem eg sagði þér faðir að mér mundi illa líka ef eg
Ólafr spoke: “Now it is as I said to you, father, that (it) would please me ill if I

fengi nokkur svívirðingarorð að móti. Réðstu meir er þetta var upp borið. Nú
should-receive some dishonour in return. You had-your-way (see ráða, Z9) more (you were more gung-ho) when this was brought up (raised). Now

skal eg og því ráða að eigi skal hér niður falla. Er það og satt að sagt er,
I shall also have-my-way (see ráða, Z9) with that, that here (it, the matter) shall not fall-down (ie rest, drop), That is also true that is said,

að úlfar eta annars erindi. Skal nú og ganga þegar til búðar Egils."
that wolves eat (the) errands of another, (I) shall now also walk at-once to Egill’s booth.”

Höskuldur bað hann því ráða.
Höskuldr bade him to have-his-way (see ráða, Z9) with that .

Ólafur var búinn á þá leið að hann var í skarlatsklæðum er Haraldur konungur
Ólafr was attired in that manner that he was in (the) scarlet-clothes whhich King Haraldr

hafði gefið honum. Hann hafði á höfði hjálm gullroðinn og sverð búið í hendi
had given him. He had on (his) head (the) gilt helmet and (the) embossed sword in (his) hand

er Mýrkjartan konungur hafði gefið honum.
which King Mýrkjartan had given him.

Nú ganga þeir Höskuldur og Ólafur til búðar Egils. Gengur Höskuldur fyrir en
Now they walk, Höskuldr and Ólafr to Egill’s booth. Höskuldr walks before (in front) but (and)

Ólafur þegar eftir. Egill fagnar þeim vel og sest (past of setjast) Höskuldur niður hjá honum
Ólafr immediately after (behind). Egill welcomes them and Höskuldr sets-himself (sits) down (setjast, Z12) beside him.

en Ólafur stóð upp og litaðist um. Hann sá hvar kona sat á pallinum í
but Ólafr stood up and looked about. He saw where a woman sat on the-dais in

búðinni. Sú kona var væn og stórmannleg og vel búin. Vita þóttist hann að
the-booth. That woman was beautiful and magnificent and well attired. He bethought-himself to know

þar mundi vera Þorgerður dóttir Egils. Ólafur gengur að pallinum og sest (setjast)
there would be Þorgerðr, Egill´s daughter. Ólafr walks towards the-dais and set-himself

niður hjá henni. Þorgerður heilsar þessum manni og spyr hver hann sé. Ólafur
down beside her (already showing far more sense than his father!). Þorgerðr greets this man (person) and asks who he would-be. Ólafr

segir nafn sitt og föður síns: "Mun þér þykja djarfur gerast ambáttarsonurinn (nominative)
says his name and his father’s: “The-concubine´s-son will seem to you to become (see görast, Z14) bold

 er hann þorir að sitja hjá þér og ætlar að tala við þig."
when he dares to sit beside you and intends to talk to you.”

Þorgerður svarar: "Það muntu (munt + þú) hugsa að þú munt þykjast hafa gert meiri
Þorgerðr answers: “You will think that, that you will bethink-yourself to have done a greater

þoranraun en tala við konur."
trial-of-courage that to talk to a woman.”

Síðan taka þau tal milli sín og tala þann dag allan. Ekki heyra aðrir menn
After-that they begin a converation between themselves and talk all that day. Other persons do not hear

til tals þeirra. Og áður þau slitu talinu er til heimtur Egill og Höskuldur.
of (aren’t privy to) their conversation. And before they break-off the conversation, Egill and Höskuldr are drawn towards (them, called over for a chat ).

Tekst þá af nýju ræða um bónorðsmálið Ólafs. Víkur Þorgerður þá til ráða
Talk began then anew concerning Ólafr’s wooing-business. Þorgerðr refers then to (the) counsel

föður síns. Var þá þetta mál auðsótt og fóru þá þegar festar fram.
of her father. Then was this business easily-settled and betrothals (festr) then at-once took-place (went forward, see fara fram, Z18).

Varð þeim þá unnt af metorða, Laxdælum, því að þeim skyldi færa heim konuna.
(It) was then granted out-of consideration to them, the Laxdalers, (that, that?) (because?)(they) should convey the-woman home to them.

Var ákveðin brullaupsstefna á Höskuldsstöðum að sjö vikum sumars. Eftir það
(A) wedding-meeting was appointed at Hoskuldsstaðir at seven-weeks of summer. After-that

skilja þeir Egill og Höskuldur og ríða þeir feðgar heim á Höskuldsstaði og
they part, Egill and Höskuldr, and they, father-and-son, ride home to Höskuldsstaðir and

eru heima um sumarið og er allt kyrrt.
(they) are (stay) at-home during the-summer and all is quiet.