Sometimes with these translations there are some minor rough spots.  Other times there are potholes so large they swallow up a truck with single gulp and ask what's for dessert.  In my opinion, this week's text resembled the latter more than the former.

Thanks for the feedback from last week, and glad to receive any ideas for this one.

Rob


Ólafur svarar: "Nú er eg átján vetra."

Olaf answers: "I am now 18 years (old)."

 

Konungur mælti: "Miklir ágætismenn eru slíkt sem þú ert því að þú ert enn lítið af barnsaldri og sæk þegar á vorn fund er þú kemur aftur."

(The) king speaks: "Many excellent-men are in-such-wise as you are because you are yet still a child and seek at-once to our meeting when you come after.  (CV lítið af barnsaldri, still a child)

 

Síðan bað konungur og Gunnhildur Ólaf vel fara.

Then (the) king and Gunnhild bade Olaf farewell. 

 

Stigu síðan á skip og sigla þegar á haf.

Then (they) went on board and sailed at-once to sea.

 

Þeim byrjaði illa um sumarið.

They got a foul wind during the summer.

 

Hafa þeir þokur miklar en vinda litla og óhagstæða þá sem voru.

They have much fog but little wind and unfavorable then as (it) was.

 

Rak þá víða um hafið.

(The ship) drifted then extensively over the ocean.

 

Voru þeir flestir innanborðs að á kom hafvilla.

They were most on-board that came to a-loss-of-one's-course-at-sea.

 

Það varð um síðir að þoku hóf af höfði og gerðust vindar á.

That was at last that (the) fog lifted and winds arose.  (Z. höfuð 1 -  þoku hóf af höfði, the fog lifted)

 

Var þá tekið til segls.

(It) was then (that they) began to sail.

 

Tókst þá umræða hvert til Írlands mundi að leita og urðu menn eigi ásáttir á það.

Then began a talk what to Ireland would proceed on a journey and (it) didn't come-to-pass agreed men to that.

 

Örn var til móts en mestur hluti manna mælti í gegn og kváðu Örn allan villast og sögðu þá ráða eiga er fleiri voru.

Orn was on the opposite side than greatest things man spoke against and said Orn all lose one's way and said then have counsel which most were.  (Z. mót 4 -vera til móts, to be on the opposite side)

 

Síðan skutu þeir til ráða Ólafs en Ólafur segir: "Það vil eg að þeir ráði sem hyggnari eru því verr þykir mér sem oss muni duga heimskra manna brögð er þau koma fleiri saman."

Then they transferred-the-case-to Olaf's advise, and Olaf says: "I want it that the counsels as wiser are therefore worse it-seems more as would help/suffice us foolish men schemes which they come more together.

 

Þótti þá úr skorið er Ólafur mælti þetta og réð Örn leiðsögu þaðan í frá.

It was then thought settled when Olaf spoke this and agreed Orn guidance from that time.   (Z. skera 7 - s. ór e-u, to decide, settle)

 

Sigla þeir þá nætur og daga og hafa jafnan byrlítið.

Then they sail nights and days and have constantly little-wind. 

 

Það var einhverja nótt að varðmenn hljópu upp og báðu menn vaka sem tíðast, kváðust sjá land svo nær sér að þeir stungu nær stafni að.

That was one night that (the) watchmen jumped up and begged (the) men wake-up as quickly as possible, stated-for-themselves (that they) saw land so near themselves that they stuck close to (it).  (CV under "stinga" has: naut., stinga stafni, to stick to the stem, to stick close to)

 

En seglið var uppi og alllítið veðrið að.

And the sail was up and very-little wind to.

 

Menn hlaupa þegar upp og bað Örn beita á brott frá landinu ef þeir mættu.

Men jump up at-once and asked Orn steer away from the land if they could.

 

Ólafur segir: "Ekki eru þau efni í um vort mál því að eg sé að boðar eru á bæði borð og allt fyrir skutstafn og felli seglið sem tíðast.

Olaf says: "They are not conditions in around our case because I see that proclaims are both board and all before the stern and take-down the sails as quickly-as-possible.

 

En gerum ráð vor þá er ljós dagur er og menn kenna land þetta."

And we make up our mind then when (it) is light of-day and men recognize this land."  (Z. gøra 2 - g. ráð sitt, to make up one's mind)

 

Síðan kasta þeir akkerum og hrífa þau þegar við.

Then they cast their anchors and they catch at-once.

 

Mikil er umræða um nóttina hvar þeir mundu að komnir.

Much is (the) talk during the night where they would arrive.

 

En er ljós dagur var kenndu þeir að það var Írland.

And when day light (it) was known to them that (place) was Ireland.

 

Örn mælti þá: "Það hygg eg að vér höfum ekki góða aðkomu því að þetta er fjarri höfnum og þeim kaupstöðum er útlendir menn skulu hafa frið því að vér erum nú fjaraðir uppi svo sem hornsíl.

Orn then spoke: "I think that, that we have not a good arrival because this is far-from harbors and the market-towns which foreign men should have peace because we are now left aground thus as stickle-back.

 

Og nær ætla eg það lögum þeirra Íra þótt þeir kalli fé þetta er vér höfum með að fara með sínum föngum því að heita láta þeir það vogrek er minnur er fjarað frá skutstafni."

And I think in-accordance-with that their laws, (it) seemed-to (the) Irish they call this wealth which we have with (us) their catch (literally, "catches") because they cause to call that (vogrek??) which (minnur??) is left-aground from (the) stern.     (Z nær 4 - in accordance with, in conformity to (n. ætla ek þat lögum Íra)