Nú fóru Jóði ok Víga-Óbívan í skip Jóða; var þat skip reiðubúit, en eigi í
for til Íslands. "En vér megum lenda skipi, sem ek áðr ætlaða, á Dagóbu í
Færeyjum," segir Jóði, "Ok taktu þar vistir ok vatn, en ek mun dveljask í
Dagóbu. Mik girnir eigi at fara til Írlands með dróttningu. Þangat kømr
Anakinn endilega, ok sjá gamli maðr vildi eigi sjá sonarbanann aptr."
En Víga-Óbívan heimti upp akkeri, ok at baki honum hirðmenn Paðému. Skip
Paðému var af hlunni þá er hon fór endilega á borð, ok hon grét enn.
En á skipi sínu fór Jóði bráðum undir þiljur niðr, ok hann sá eigi, er
Anakinn himingangari reið eptir fjarðarveginum, ok hann hrópaði á Paðému
dróttning.
"Ek sé skip þitt," segir Anakinn himingangari, "En fyr hví ferr þú eða
hvert?"
"Víga-Óbívan sagði mér frá hræðilegum ódáðum þínum," mælti Paðéma dróttning.
"Hverjar dáðir eru þessar?" spurði Anakinn.
Paðéma dróttning mælti, "Hann sagði mér, at þú sér orðinn seiðmaðr, at þú
þjónir Falfaðni konungi, er herr land mitt, ok at hann bæði þik drepa oll
menn ok kvikvendi í Jeðifjorðum, jafnvel born. Ok ek Paðéma dróttning ber
barn þitt, Anakinn himingangari!" Ok menn undruðusk, er þeir heyrðu þetta,
því at þat var alkunnt, at Anakinn himingangari var leysingi.
Anakinn segir, "Víga-Óbívan vill snúa þér í mót mér, því at ek foðurfoður
hans drap."
Paðéma dróttning segir, "Hann elskar þik sem bróður, ok hann hefir lítit
gott á mik, ok hann vill hjálpa okkr."