XIII. Kapítuli: Frá inni stóru hergongu Anakins himingangara
Nú er þar til máls at taka, at Víga-Óbívan Kvæggansson kom aptr til
Jeðifjarða, ok farmóðr kom inn í hús Jóða langfoður síns.
Paðéma dróttning var þar, ok með hana hirðmenn sína, ok þat var auðsýnt, at
hon var með barni.
Hon spurði, "Ok hvar er Anakinn?"
"Hann dvaldi í Koruskantborg," segir Víga-Óbívan.
"Fyrir hví kom hann eigi aptr til Jeðifjarða, þar er hann á bandamenn? Er
hann eigi í skuld við okkr?" segir Paðéma dróttning.
En Víga-Óbívan segir, "Ek veit eigi, fyrir hví þú segir, við 'okkr.' En hann
hefir trúnaðareiða Falfaðni konungi svarna. Hann er orðinn hirðmaðr
Falfaðins konungs, ok hann hefir it góða sverð foðurfoður míns Dúkús tekit
sem sitt eigin."
"Þú talar rangt," segir Paðéma dróttning, "Fyrir hví trúirðu þik leyfðan at
segja slíkar lygar?"
"Paðéma dróttning," segir Víga-Óbívan, "Ek heyrða hann sverja eiða Falfaðni
konungi. Ifi er mér á, at hann neitaði boðum konungs, jafnvel þó hann bæði
hann drepa Jeðifjarðamenn."
En Paðéma dróttning mælti, "En hvat var með Meis Vindússyni, sá er fór til
Koruskantborgar þá er þit Anakinn komið eigi aptr? Hann trúði ykkr drepna af
Falfaðni konungi, ok fór þangat með her sinn ok vildi hefna ykkar."
"Ek vissa eigi at hann svá fór," segir Víga-Óbívan, "Ok ek em kominn seint
af því at ek barðumk á veginum við berserk þann, er heitir Grívus. Drap ek
þann stóra berserk, en hann beitti fjórum sverðum samstundis, ok ek fekk
eigi hann bitinn með sverði. Með boga drap ek hann at lyktum, en ek dramba
yfir mér eigi af þessum bardaga; var hann inn betri karlmaðr. En hann bát
minn braut, ok ek neyddumk til þess at ganga hingat."