"Ek skal svá gera," segir Víga-Óbívan, "Því at þú ert sannlega orðinn bróðir
minn. En hvat með Ljósamæki inu rauða?"
"Þetta sverð tek ek sem mitt," segir Anakinn, "Ok sem fésekt handar mér."
Anakinn fór nú til konungsgarðs með Falfaðin, en Víga-Óbívan keypti bát, ok
sigldi aptr til Jeðifjarða.
XII. Kapítuli: Frá leyndartali Falfaðins konungs (Chapter 12: Concerning the
Secret Counsel of King Falfaðinn)
Anakin dreymdi margar nætr þat, at Paðéma dróttning þóttisk fengit
barngetnað, en þó at hon dó berandi. Því gekk hann til salar Falfaðins í
kveld, meðan Falfaðinn konungr át með hirðmonnum ok hlýddi skáldum.
En áðr en þat at Anakinn fekk sagt Falfaðni þessi tíðindi, segir Falfaðinn
konungr: "Anakinn, þú munt vita, at Jeðifjarðamenn vilja mik drepa."
"Herra," segir Anakinn, "Góðir vinir er ætt Jóða Gormoarsonar mér; eigi vil
ek segja, at þeir sé undirforulir menn. Soki þeir at yðr, herra, standi þeir
karlmannliga ok opinberliga."
"Anakinn," segir konungr, "Leitaðu dýpra. Þú veizt, at Víga-Óbívan mik
hatar, því at ek foður hans lét drepa, en hann sótti eigi á mik þá er hann
kunni vel gøra fyrirsát á strond. Þóttisk þetta þér karlmannliga farit? Já,
leitaðu dýpra. Þat er mikil skomm, er Jeðifjarðamenn ætla með galdra sína."
"Herra," segir Anakinn, "Jeðifjarðamenn kveða galdra opinberliga. Þeir eru
ekki þeir menn, er rista rúnar á rótum í myrkvi, en heldr kveða þeir galdra
til þess, at spá ok at lækna. En seiðmenn seiða seið ok hyggja flátt; ok ef
þeir hjálpa monnum, þeir hjálpa þeim til þess, at þeir vænta at þeir skyli
hjálpa sér."
En Falfaðinn konungr mælti, "Er þat eigi satt ok, at Jeðifjarðamenn gøra
svá? Hví læknaði Meis Vindússon hondina þér, ef þat var eigi til þess, at þú
skylir duga Jeðifjarðamonnum þá er þeir sokja at mik?"