My thanks to Brian and Alan for feedback from the last lesson.


Þórólfur unir illa við sinn hlut.

Thorolf is very dissatisfied with his lot. (Z3 þeir undu illa
sínum hlut, they were much dissatisfied with their lot)


Þykist hann mjög svívirður vera í þeirra skiptum.

It seemed to him very disgraceful in their disputes.


Er hann þar þó í eyjunum og hefir það að vísu í
hug sér að rétta þenna krók er honum var svo nauðulega
beygður.

He is there nevertheless in the islands and has that certainly in his
mind to straighten this hook which was to him so direly/closely bent.


Hallur uggir ekki að sér og hugsar það að engir menn muni
þora að halda til jafns við hann þar í átthaga hans.

Hall doesn't fear for himself and thinks that to no men would dare
to be a match for him there in his native-place.


Það var einn góðan veðurdag að Hallur reri og voru
þeir þrír á skipi.

It was one good weather-day that Hall rows and they were three on (the)
ship.


Bítur vel á um daginn.

(The fish) bite well during the day.


Róa þeir heim að kveldi og eru mjög kátir.

They row home at evening and are very cheerful.


Þórólfur hefir njósn af athöfn Halls um daginn og er staddur
í vörum um kveldið þá er þeir Hallur koma að landi.

Thorolf has scouting of Hall's conduct during the day and is present
in a-fenced-in-landing-place during the evening there where they, Hall
(and the others), came to land.

Hallur reri í hálsi fram.

Hall rowed forward in (the) bow.


Hann hleypur fyrir borð og ætlar að taka við skipinu.

He jumps over board and intends to take-hold of the boat.


Og er hann hleypur á land þá er Þórólfur þar nær
staddur og höggur til hans þegar.

And when he jumps ashore then Thorolf is there present near-by and
smites him forthwith.


Kom höggið á hálsinn við herðarnar og fýkur af
höfuðið.

The blow came to the neck by the shoulders and the head is-driven-off.


Þórólfur snýr á brott eftir það en þeir félagar
Halls styrma yfir honum.

Thorolf turns-on-a-journey away after that and Hall's partners make
much ado about him. (CV styrma yfir e-m, to storm, make much ado about
a body or a person suddenly slain or wounded)


Spyrjast nú þessi tíðindi um eyjarnar, víg Halls, og
þykja það mikil tíðindi því að maður var
kynstór þótt hann hefði engi auðnumaður verið.

Now this news spread around the islands, Hall's slaying, and (it)
is-thought important news because a man was high-born thought he had
been no luckless-man.


Þórólfur leitar nú á brott úr eyjunum því að
hann veit þar engra þeirra manna von er skjóli muni skjóta
yfir hann eftir þetta stórvirki.

Thorolf now goes away from the islands because he knows there no man
lacking who would shelter him after these great-feats. (CV SKJÓL -
skjóta skjóli yfir, to give shelter)


Hann átti þar og enga frændur þá er hann mætti sér
trausts af vænta en þeir menn sátu nær er vís von var
að um líf hans mundu sitja og höfðu mikið vald svo sem
var Ingjaldur Sauðeyjargoði bróðir Halls.

He also had there no relatives then that he would meet of-trust of
hope-for but the men sat near where certainly was that concerning his
life would sit and had much power so as was Ingjald
Sheep-Islands-Heathen-Priest, Hall's brother.


Þórólfur fékk sér flutning inn til meginlands.

Thorolf got himself transport in to (the) mainland.


Hann fer mjög huldu höfði.

He goes very secrecy had.


Er ekki af sagt hans ferð áður hann kemur einn dag að kveldi
á Goddastaði.

(It) is not known of his journey until he came one day at evening to
Goddastad.


Vigdís kona Þórðar godda var nokkuð skyld Þórólfi og
sneri hann því þangað til bæjar.

Vigdis, wife of Thordar Godda was somewhat obliged to-Thorolf and he
turns therefore thither to (the) farms.


Spurn hafði Þórólfur af því áður hversu þar var
háttað, að Vigdís var meiri skörungur í skapi en
Þórður bóndi hennar.

Thorolf had news of because already how there was conditioned, that
Vigdis was braver in form than Thord her husband.


Og þegar um kveldið er Þórólfur var þar kominn gengur
hann til fundar við Vigdísi og segir henni til sinna vandræða
og biður hana ásjá.

And at-once during the evening when Thorolf had come there (lit.
"was there come") he goes to visit Vigdis and tells to her his
trouble and asks (for) her help/protection. (CV fundr - koma, fara á
fund e-s, or til fundar við e-n, to go to visit one)