Um sumarið eftir mælti Jórunn að frillan mundi upp taka verknað nokkurn eða
fara í brott
During the next summer Jorunn said that the mistress would (should) take to
some work or else go away.
ella. Höskuldur bað hana vinna þeim hjónum og gæta þar við sveins síns. En
þá er
Hoskuld bade her work (for) them in (the) household and take care of her son
there. And then when
sveinninn var tvævetur þá var hann almæltur og rann einn saman sem fjögurra
vetra gömul börn.
the boy was two years old, then he had learned to talk, and (was) alone in
the house as (would be) a four year old child.
Það var til tíðinda einn morgun er Höskuldur var genginn út að sjá um bæ
sinn. Veður var
It happened one morning when Hoskuld had gone out to see to his farm. (The)
weather was good.
gott. Skein sól og var lítt á loft komin. Hann heyrði mannamál. Hann gekk
þangað til sem
(The) sun shone and had barely come up. He heard voices. He went thither
to where
lækur féll fyrir túnbrekkunni. Sá hann þar tvo menn og kenndi. Var þar
Ólafur son hans
a brook fell by (the) edge of the home meadow. He saw there two people and
recognized (them). Olaf, his son, was there
og móðir hans. Fær hann þá skilið að hún var eigi mállaus því að hún talaði
þá margt við
and his (Olaf's) mother. He was able to determine that she was not without
speech because she spoke a lot then with
sveininn. Síðan gekk Höskuldur að þeim og spyr hana að nafni og kvað henni
ekki
the boy. Afterwards Hoskuld went to them and asks her for her name and told
her (it) would not
mundu stoða að dyljast lengur. Hún kvað svo vera skyldu. Setjast þau niður á
avail (her) to disagree longer. She said so she would do. They set
themselves down on the
túnbrekkuna.
edge of the field.
Síðan mælti hún: "Ef þú vilt nafn mitt vita þá heiti eg Melkorka."
Afterwards she spoke, "If you want to know my name then I am named
Melkorka."
Höskuldur bað hana þá segja lengra ætt sína.
Hoskuld bade her then speak of her extended lineage.
Hún svarar: "Mýrkjartan heitir faðir minn. Hann er konungur á Írlandi. Eg
var þaðan
She answers, "My father is named Myrkjartan. He is a king in Ireland. I
was taken here from there
hertekin fimmtán vetra gömul."
at fifteen years old."
Höskuldur kvað hana helsti lengi hafa þagað yfir svo góðri ætt.
Hoskuld said of her to have been most? quiet for a long time over such a
good lineage.
Síðan gekk Höskuldur inn og sagði Jórunni hvað til nýlundu hafði gerst í
ferð hans.
Afterwards Hoskuld went inside and told Jorunn what a strange thing had
happened on his journey.
Jórunn kvaðst eigi vita hvað hún segði satt, kvað sér ekki um kynjamenn alla
og skilja
Jorunn said she did not know (if) she spoke (the) truth, said not to see to
all strange people and they
þau þessa ræðu. Var Jórunn hvergi betur við hana en áður en Höskuldur
nokkuru fleiri.
broke off this conversation. Jorunn was neither better with her than before
but Hoskuld somewhat more.
Og litlu síðar er Jórunn gekk að sofa togaði Melkorka af henni og lagði
skóklæðin á
And a little later when Jorunn went to sleep, Melkorka drew her shoes and
socks from her and laid the shoes
gólfið. Jórunn tók sokkana og keyrði um höfuð henni. Melkorka reiddist og
setti hnefann
on the floor. Jorunn took the socks and struck her about the head.
Melkorka became angry and punched
á nasar henni svo að blóð varð laust. Höskuldur kom að og skildi þær.
her in (the) nose with her fist so that blood ran. Hoskuld came forward and
separated them.
Eftir það lét hann Melkorku í brott fara og fékk henni þar bústað uppi í
Laxárdal. Þar
After that he had Melkorka go away and gave her there a farmstead up in
Salmon River Dale. There
heitir síðan á Melkorkustöðum. Þar er nú auðn. Það er fyrir sunnan Laxá.
Setur Melkorka
afterwards (it) was called Melkorka's steads. (It) is now uninhabited
there. It is south of Lax River. Melkorka set
þar bú saman. Fær Höskuldur þar til bús allt það er hafa þurfti og fór
Ólafur son þeirra
up her farm there. Hoskulkd gave all that which was necessary to have for
the farm there and Olaf, their son, went
með henni. Brátt sér það á Ólafi er hann óx upp að hann mundi verða mikið
afbragð
with her. Soon it was seen in Olaf when he grew up that he would become
very excellent
annarra manna fyrir vænleiks sakir og kurteisi.
(compared to) other men, for the sake of handsomeness and courtesy.
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa