II. Kapítuli: Frá Kvæggani goða Dúkússyni (Chapter 2: Concerning Chieftain
Kvæggan Dúkússon)
Kvæggan Dúkússon kom skipi sínu til Íslands í Nobudal. Þat var á skipi sonr
hans Óbívan.

Kvæggan setti bú saman. Um várit forði Kvæggan bú sitt norðr yfir heiði ok
gerði bú þar, sem heitir í Nobu. Ok eina nótt dreymði hann, at foðurfaðir
hans Jóði kom at honum ok mælti: "Þar liggr þú, Kvæggan, ok heldr óvarliga.
For þú á brott bú þitt ok vestr yfir Nobufljót. Þar er heill þín oll." Eptir
þat vaknar hann ok forir bú sitt út yfir Tattúíná í Tattúínárdal, þar sem
síðan heitir á Kvæggansstoðum.

Vattó hét maðr, er bjó at þeim bo, er at Mósæslastoðum heitir. Þat er í
Tattúínárdal. Hann átti þý þá, er Smý hét. Hon var ekkja ok átti einn son
laungetinn, ok hét hann Anakinn himingangari. Hon sagði, at hann væri sonr
Fossa, frænda Jóða Gormóarsonar, en Kvæggan vissi ekki þat. Var hann því
kallaðr Anakinn himingangari, at hann hljóp meir en hæð sína, ok hann hljóp
svá hátt, at hann þótti á lopti at ganga.

Vattó hendi mikit gaman at aflraunum ok leikum. Um þat þótti honum gott at
ræða. Anakinn var kappsamr mjok ok reiðinn, ok var hann mjok at glímum.

Glímuleikr var lagiðr á Mósæslastoðum allfjolmennr á ondverðan vetr lengi
eptir Kvæggan kom til Íslands. Sóttu menn þar til víða um herað. Heimamenn
Kvæggans fóru þangat til leiks margir. Óbívan Kvæggansson var helzt fyrir
þeim. Óbívan var þá tuttugu vetra gamall. Hann var snimhendis mikill ok
styrkr at afli, karlmannlegr at allri skapan, nakkvat skolbrúnn ok nefljótr
en þó vel farit andlitsskopunum, jarpr á hár ok fór vel hárit. Hann var
kallaðr Víga-Óbívan.

Þá var Anakinn á níunda vetr. Hann hlaut at leika við svein þann, er Jarjari
hét, sonr Georgs af Gungastoðum. Jarjari var ellifu vetra eða tíu ok sterkr
at jofnum aldri. En er þeir lékusk við, þá var Anakinn ósterkari. Jarjari
gerði ok þann mun allan, er hann mátti. Jarjari tók hann hondum ok keyrði
hann niðr fall mikit ok lék hann heldr illa ok kveðzk mundu meiða hann, ef
hann kynni sik eigi. En er Anakinn komsk á fotr, þá gekk hann ór leiknum, en
sveinarnir opðu at honum.
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa