Fimmtadaginn reið maður að þeim Kormlöðu á apalgrám hesti og hafði í hendi
pálstaf. Hann talaði lengi við þau Bróður og Kormlöðu.

Brjánn konungur var kominn með allan her sinn til borgarinnar. Föstudaginn
fór út herinn allur af borginni og var fylkt liðinu hvorutveggja. Bróðir var
í annan arm fylkingar en í annan Sigtryggur konungur. Sigurður jarl var í
miðju liðinu.

Nú er að segja frá Brjáni konungi að hann vildi eigi berjast föstudaginn og
var skotið um hann skjaldborg og fylkt þar liðinu fyrir framan. Úlfur hræða
var í þann fylkingararminn sem Bróðir var til móts en í annan fylkingararm
var Óspakur og synir Brjáns konungs þar er Sigtryggur var í móti en í miðri
fylkingunni var Kerþjálfaður og voru fyrir honum borin merkin.

Fallast nú að fylkingarnar. Varð þá orusta allhörð. Gekk Bróðir í gegnum lið
og felldi þá alla er fremstir stóðu en hann bitu ekki járn. Úlfur hræða
sneri þá í móti honum og lagði til hans þrisvar sinnum svo fast að Bróðir
féll fyrir í hvert sinn og var við sjálft að hann mundi eigi á fætur komast.
En þegar er hann fékk upp staðið þá flýði hann undan og í skóg.

Sigurður jarl átti harðan bardaga við Kerþjálfað. Kerþjálfaður gekk svo fast
fram að hann felldi þá alla er fremstir voru. Rauf hann fylking Sigurðar
jarls allt að merkinu og drap merkismanninn. Fékk jarl þá til annan mann að
bera merkið. Varð þá enn orusta hörð. Kerþjálfaður hjó þenna þegar banahöggi
og hvern að öðrum þá er í nánd voru. Sigurður jarl kvaddi þá til Þorstein
Síðu-Hallsson að bera merkið. Þorsteinn ætlaði upp að taka merkið.

Þá mælti Ámundi hvíti: "Ber þú eigi merkið Þorsteinn því að þeir eru allir
drepnir er það bera."

"Hrafn hinn rauði," sagði jarl, "ber þú merkið."

Hrafn svaraði: "Ber þú sjálfur fjanda þinn."

Jarl mælti: "Það mun vera maklegast að fari allt saman, karl og kýll."
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa