Mörður Valgarðsson og Ásgrímur Elliða-Grímsson sendu nú mann til Þórhalls að
segja honum hvar þá var komið. En er Þórhallur heyrði þetta spurði hann hvað
þeir ættu sér góss. Sendimaður sagði að annar þeirra bjó við málnytu "og
hefir bæði kýr og ær að búi en annar á þriðjung í landi því er þeir búa á og
fæðir sig sjálfur og hafa þeir eina eldstó og hinn, er landið leigir, og
einn smalamann."

Þórhallur mælti: "Enn mun þeim fara sem fyrr að þeim mun hafa yfir sést og
skal eg þetta allskjótt rengja fyrir þeim og svo þó að Eyjólfur hefði hér
alldigur orð um að rétt væri."

Þórhallur sagði nú sendimanni allt sem greinilegast hversu þeir skyldu með
fara.

Kom sendimaður aftur og sagði Merði og Ásgrími ráð þau er Þórhallur hafði
til lagið.

Mörður gekk þá að dómi og nefndi sér votta "í það vætti," sagði hann "að eg
ónýti lögruðning Eyjólfs Bölverkssonar fyrir það er hann ruddi þá menn úr
kviðinum er að réttu eiga í að vera. Er sá hver réttur í búakviði er hann á
þrjú hundruð í landi og þaðan af meira þó að hann hafi enga málnytu. Hinn er
og réttur í búakvið er hann býr við málnytu þó að hann eigi eigi land."

Lét hann þá koma vættið í dóminn. Gekk hann nú þangað að er búarnir voru og
bað þá niður setjast og kvað þá rétta í búakviðinum.

Þá varð óp mikið og kall og mæltu þá allir að mjög væri hrakið málið fyrir
þeim Flosa og Eyjólfi og urðu nú á það sáttir að sókn væri framar en vörn.

Flosi mælti til Eyjólfs: "Mun þetta rétt vera?"

Eyjólfur lést eigi til þess hafa vitsmuni að vita það víst.

Sendu þeir þá mann til Skafta lögsögumanns að spyrja hann eftir hvort rétt
væri. Hann sendi þeim þau orð aftur að þetta væru að vísu lög þó að fáir
kynnu. Var þetta sagt þeim Flosa.
Fred and Grace Hatton
Hawley Pa