Þetta sumar bjuggust þeir Kári og Njálssynir til Íslands. Og þá er þeir voru
albúnir gengu þeir á fund jarls. Hann gaf þeim góðar gjafar og skildu þeir
með mikilli vináttu.
Láta þeir nú í haf. Þeir hafa útivist skamma og gaf þeim vel byri og komu
við Eyrar. Þeir fengu sér hesta og ríða frá skipi og riðu til Bergþórshvols.
En er þeir komu heim urðu allir menn þeim fegnir. Þeir fluttu heim fé sitt
og réðu skipi til hlunns.
Þar var Kári þann vetur með Njáli.
En um vorið bað Kári Helgu dóttur Njáls og fluttu þeir Grímur og Helgi með
honum og lauk svo að hún var föstnuð Kára og var ákveðið á brúðlaupsstefnu
og var boðið hálfum mánuði fyrir mitt sumar. Voru þau með Njáli þann vetur.
En um vorið keypti Kári land að Dyrhólmum austur í Mýrdal og gerði þar bú.
Þau fengu þar fyrir ráðamann og ráðakonu en þau voru með Njáli jafnan.
91. kafli
Hrappur átti bú á Hrappstöðum en þó var hann jafnan að Grjótá og þótti hann
þar öllu spilla. Þráinn var vel til hans.
Einu hverju sinni var það þá er Ketill úr Mörk var að Bergþórshvoli, þá
sögðu Njálssynir frá hrakningum sínum og kváðust mikið eiga að heimta að
Þráni nær sem þeir töluðu til. Njáll sagði að það væri best að Ketill talaði
til við Þráin bróður sinn.
Hann hét því. Gáfu þeir Katli tómstund til að tala við Þráin.
Litlu síðar innti Ketill til við Þráin. Njálssynir fréttu Ketil en hann
kveðst fátt mundu frá herma orðum þeirra "en það fannst á að Þráni þótti eg
mikils virða mágsemd við yður."
Síðan hættu þeir talinu og þóttust þeir sjá að erfiðlega horfði og spurðu
föður sinn ráðs hversu með skyldi fara, kváðust eigi una að svo búið stæði.