Síðan fór jarl suður með herinn og var Kári í för með honum og svo
Njálssynir. Þeir komu suður við Katanes. Jarl átti þessi ríki í Skotlandi:
Ros og Mýræfi, Syðrilönd og Dali. Komu þar að móti þeim menn af þeim ríkjum
og sögðu að jarlar voru þaðan skammt í braut með her mikinn. Þá snýr
Sigurður jarl þangað herinum og heitir þar Dungalsgnípa er fundurinn var
fyrir ofan. Laust þegar í bardaga mikinn með þeim. Skotar höfðu látið fara
sumt liðið laust og kom það í opna skjöldu jarlsmönnum og varð þar mannfall
mikið þar til er þeir Njálssynir sneru í móti þeim og börðust við þá og komu
þeim á flótta. Verður þá þó bardaginn harður. Snúa þeir Grímur og Helgi þá
fram hjá merkinu jarls og berjast hið djarflegasta. Nú snýr Kári í móti
Melsnata jarli. Melsnati skaut spjóti að Kára. Kári henti og skaut aftur
spjótinu og í gegnum jarlinn. Þá flýði Hundi jarl en þeir ráku flóttann allt
þar til er þeir spurðu til Melkólfs Skotakonungs að hann dró her saman í
Dungalsbæ. Átti jarl þá ráð við menn sína og sýndist það öllum ráð að snúa
aftur og berjast eigi við svo mikinn landher. Sneru þeir þá aftur.
En er jarl kom í Straumey skipti hann þar herfangi. Síðan fór hann norður
til Hrosseyjar. Njálssynir fylgdu honum og Kári. Jarl gerði þá veislu mikla
og að þeirri veislu gaf jarl Kára sverð gott og spjót gullrekið en Helga
gullhring og skikkju en Grími skjöld og sverð. Eftir það gerði hann þá
hirðmenn sína Grím og Helga og þakkaði þeim framgöngu góða.
Þeir voru með jarli þann vetur og um sumarið þar til er Kári fór í hernað.
Þeir fóru með honum. Þeir herjuðu víða um sumarið og fengu hvervetna sigur.
Þeir börðust við Guðröð konung úr Mön og sigruðu hann og fóru við það aftur
og höfðu fengið mikið fé. Voru þeir með jarli um veturinn og sátu þar í góðu
yfirlæti.