Gunnar lætur flytja vöru þeirra bræðra til skips. Og þá er öll föng Gunnars
voru til skips komin og skip var
Gunnar has those brothers goods (pl both of them) moved to the ship and when all Gunnar's goods were on board and the ship was
mjög búið þá ríður Gunnar til Bergþórshvols
og á aðra bæi að finna menn og þakkaði liðveislu öllum þeim er honum höfðu
lið veitt.
about ready Gunnar rides to Bergthor's Knoll to meet with people and to thank them for help who has assisted him
Annan dag eftir býr hann snemmendis ferð sína til skips og sagði þá öllu
liði að hann mundi ríða í braut alfari
Next day he prepared early for his journey to the ship and told all his supporters that he would ride away for ever
og þótti mönnum það mikið en væntu þó
tilkomu hans síðar.
And it seemed to people very important/momentous but they hoped for his return later
Gunnar hverfur til allra heimamanna sinna er hann var
búinn og gengu menn út með honum allir.
Gunnar goes around to all his house servants and took leave of them when he was ready and (they) all went out with him
Hann stingur niður atgeirinum og
stiklar í söðulinn og ríða þeir Kolskeggur í braut.
He thrust the halberð down and leaps into the saddle and they ride away (he) and Kolskegg
Þeir ríða fram að
Markarfljóti. Þá drap hestur Gunnars fæti og stökk hann af baki.
They ride on to Narkar River then Gunnars Horse stumbled and he leaped from it's back
Honum varð litið upp til hlíðarinnar og bæjarins að Hlíðarenda.
He was to look up the slopes to the farms at Hliðarend
Þá mælti
hann: "Fögur er hlíðin svo að mér hefir hún aldrei jafnfögur sýnst, bleikir
akrar en slegin tún, og mun eg ríða heim aftur og fara hvergi."
(and this) he spoke "So fair is this slope to me, it has never seemed so fair, pale cornfields and mown meadows I shall return home (ride back home) and never leave"
"Ger þú eigi þann óvinafagnað," segir Kolskeggur, "að þú rjúfir sætt þína
því að þér mundi engi maður það ætla.
"Do not that (thing) that will pleasure your enemies" says Kolskegg *that you break your agreement, for no one will expect (you to do) that
Og munt þú það ætla mega að svo mun
allt fara sem Njáll hefir sagt."
and you will then expect everything to go as Njal said"
"Hvergi mun eg fara," segir Gunnar, "og svo vildi eg að þú gerðir."
"I am going nowhere" says Gunnar "and I wish you would do likewise
"Eigi skal það," segir Kolskeggur, "hvorki skal eg á þessu níðast og á engu
öðru því er mér er til trúað
"I shall not (have) that" says Kolskegg "I shall not act thus badly/basely in this nor in anything else, that is trusted to me
og mun sjá einn hlutur svo vera að skilja mun
með okkur
This will be the one thing that will separate us (cause a rift)
en seg það móður minni og frændum mínum að eg ætla ekki að sjá
Ísland því að eg mun spyrja þig látinn frændi og heldur mig þá ekki til
útferðar."
but say this to my mother and the kinsfolk that I expect not to see Iceland (again)
for I shall (only) hear of your death and nothing holds me to return
[i.e. when I hear of it]
Skilur þá með þeim. Ríður Gunnar heim til Hlíðarenda en Kolskeggur ríður til
skips og fer utan.
This brings about a separation gunnar rides home to Hliðarend but Kolskegg rides to the ship and sails away (abroad)
Hallgerður var fegin Gunnari er hann kom heim en móðir hans lagði fátt til.
Hallgerð was happy with Gunnar when he came home. His Mother (Rannveig) saiis but little of it.
Gunnar situr nú heima þetta haust og veturinn og hafði ekki margt manna um
sig. Líður nú vetur úr garði.
Gunnar sits now at home for that Fall and Winter and had not many people with him and winter now passes by
I'm rather glad this is finished I seem to have become stuck/unstuck as at several places
Any advice welcome
Patricia