59. kafli
Nú spyr Gunnar lát Höskuldar mágs síns. Fám nóttum síðar
varð léttari
Þorgerður að Grjótá, dóttir Hallgerðar en kona Þráins, og kom
þar til
sveinbarn.
Now Gunnar learns (CV3) of the loss (CV2) of Hoskuld
his Father inlaw.
Few nights later - Thorgerð of Griot River - Hallgerð's
daughter and Thrain's Wife was delivered of a boy-child
Sendi hún þá mann til móður sinnar og bað hana ráða fyrir hvort
heita
skyldi eftir Glúmi föður hennar eða eftir Höskuldi móðurföður hennar.
She sent a man to her Mother and asked her to decide
how he should be named - Glum after her (Thorgerð's) father or after Hoskuld her
Grandfather (on her mother's side)
Hún bað að Höskuldur skyldi heita. Var þá það nafn gefið
sveininum.
She (Hallgerð) asked (that) he be named Hoskuld.
That was the name
the boy was given.
Gunnar og Hallgerður
áttu tvo sonu. Hét annar Högni en annar Grani. Högni
var maður gervilegur og
hljóðlyndur, tortryggur og sannorður.
Gunnar and Hallgerð had two sons. One named
Hogni and another Grani
Nú ríða menn til hestavígs og er þar komið
fjölmenni mikið. Var þar Gunnar
og bræður hans og Sigfússynir, Njáll og
synir hans allir. Þar var kominn
Starkaður og synir hans, Egill og hans
synir.
Now ride men to the Horse-fight and there came a great
crowd of people. There were Gunnar and his Brothers and the Sigfussons, Njal and
all his sons. There were (also) come Starkad and his sons. Egil and his
sons
Þeir ræddu til Gunnars að þeir
mundu saman leiða hrossin. Gunnar
svaraði að það væri vel.
They asked of Gunnar that they ought to
bring the horses together.
Gunnar replied that it would be well
(agreed)
Skarphéðinn mælti: "Vilt þú að eg keyri hest þinn Gunnar
frændi?"
Skarpheðin asked "Do you want me to whip your horse
Kinsman Gunnar
"Eigi vil eg það," segir Gunnar.
"I do not want that " says Gunnar
"Hér er
þó betur á komið," segir Skarphéðinn. "Vér erum hvorirtveggju
hávaðamenn."
Here (with me) it would come about better" Says
Skarpheðin "we are both
of us - assertive men" (i.e. I am your
equal)
"Þér munuð fátt mæla," segir Gunnar, "eða gera áður en yður
munu vandræði af
standa en hér mun verða um seinna þó að allt komi fyrir
eitt."
"You will speak little" says Gunnar "or do little
before trouble results before you"
(cant keep you out of it) but here (with me) it will be
slower but the result is the same.
Síðan voru hrossin saman leidd.
Gunnar bjó sig að keyra en Skarphéðinn
leiddi fram hestinn.
Then the horses were brought together. Gunnar prepared
himself to goad/drive but Skarpheðin led him forward. (the horse of
course)
Gunnar var í rauðum kyrtli og hafði digurt silfurbelti
um sig og
hestastaf mikinn í hendi.
Gunnar was in a red tunic with a heavy silver
belt and a large horse staff(?goad) in hand
Síðan rennast að hestarnir og bítast
lengi svo að ekki þurfti á að taka
og var það hið mesta gaman.
Then the horses (began) to attack each other and bite
each other for a long while without need for taking (goading) and that was the
greatest sport
Þá báru þeir saman ráð sitt, Þorgeir og Kolur, að
þeir mundu hrinda hesti
sínum þá er á rynnust hestarnir og vita ef Gunnar
félli fyrir.
Then they planned - Thorgeir and Kol together that they
would push/urge their horse (so that) when the horses attacked they would see
Gunnar fall
(Presumably under the horses hooves)
Nú rennast á
hestarnir og hlaupa þeir Þorgeir og Kolur þegar á lend
hesti sínum og hrinda
sem þeir mega.
Now that the horses were attacking they - Thorgeir (and
Kol) leap up onto their horse's behind and push as hard as maybe
Gunnar hrindir nú og sínum hesti í móti og verður þar skjótur
atburður, sá að þeir Þorgeir féllu báðir á bak aftur og hesturinn á þá
ofan.
Gunnar pushes also in return and suddenly it happens
that they (Thorgeir and Kol) fall back and the horse (falls) upon
them
Þeir spretta upp skjótt og hlaupa að Gunnari. Gunnar varpar sér undan
og
þrífur Kol og kastar honum á völlinn svo að hann liggur í óviti.
They jump up quickly and run at Gunnar who twists
himself away and grabs Kol and throws him to the ground senseless (more so than
commonly)
Þorgeir
Starkaðarson laust hest Gunnars svo að út hljóp augað. Gunnar
laust Þorgeir
með stafnum. Fellur Þorgeir í óvit.
Thorgeir Starkadsson struck at Gunnar's horse and he
was blinded (the eye popped out) Gunnar struck Thorgeir with the staff and
Thorgeir (too) falls down senseless
Out of character was the remarkably tactful move of
Hallgerð to ask for the name Hoskuld for her new grandson; was she learning at
last to respect Gunnar when she chose not to name the boy after her ex-Husband
wonders will never cease.
Has every one been keeping count of Hallgerð's
Men
Any Critique welcome
Patricia
Got a bit involved there - couple
times