Skarphéðinn mælti við mann er stóð í búðardyrunum: "Seg þú Gunnari að faðir
minn vill finna hann."
Skarphedinn spoke with a man who stood in the door of the booth, "You tell
Gunnar that my father wishes to meet with him."
Sá segir Gunnari. Gunnar gekk út þegar og fagnaði vel Njáli og sonum hans.
Síðan gengu þeir á tal.
That one tells Gunnar. Gunnar went out at once and welcomed Njal and his
sons. Afterwards they went into discussion.
"Illa hefir nú orðið," segir Njáll, "er húsfreyja mín skal hafa rofið grið
og látið drepa húskarl þinn."
"A bad thing has now happened," says Njal, "which (is that?) my wife shall
have breached (the) peace and had your house servant killed."
"Ekki ámæli skal hún af þessu hafa," segir Gunnar.
"No blame shall she have of this," says Gunnar
"Dæm þú nú málið," segir Njáll.
"You decide the case now," says Njal.
"Svo mun eg gera," segir Gunnar. "Læt eg þá vera menn jafndýra, Svart og
Kol. Skalt þú
"I will do so," says Gunnar, "Then I estimate (the) men to be of equal
value, Svart and Kol. You shall
greiða mér tólf aura silfurs."
discharge to me twelve ounces of silver."
Njáll tók fésjóðinn og seldi Gunnari. Hann kenndi féið að það var hið sama
sem hann
Njal took the money bag and handed it over to Gunnar. He recognized the
money that it was the very same as he
hafði greitt Njáli. Fór Njáll nú til búðar sinnar og var jafnvel með þeim
síðan sem áður.
had discharged to Njal. Now Njal went to his booth and (it) was equally
good between them afterwards as before.
Þá er Njáll kom heim taldi hann á Bergþóru en hún kvaðst aldrei vægja skyldu
fyrir Hallgerði.
Then when Njal came home he blamed Bergthora but she said of herself (she)
should never give way to Hallgerd (Z2).
Hallgerður leitaði á Gunnar mjög er hann hafði sæst á vígið. Gunnar kveðst
aldrei
Hallgerd blamed (Z6) Gunnar much when he had ? the slaying. Gunnar said of
himself never
bregðast skyldu Njáli né sonum hans. Hún geisaði mjög. Gunnar gaf ekki gaum
að því.
should (he) deceive (Z8) (or break with??) Njal nor his sons. She was very
furious. Gunnar gave no heed to it.
Svo gættu þeir til á þeim misserum að ekki varð að.
So they attended to (their affairs) that year that nothing happened.
38. kafli
Um vorið ræddi Njáll við Atla: "Það vildi eg að þú réðist austur í fjörðu að
eigi skapi
During the spring Njal discussed with Atli, "I wished it that you entered
service east in (the) fjord that Hallgerd (does) not fashion your future.
(Z2)
Hallgerður þér aldur."
"Ekki hræðist eg það," segir Atli, "og vil eg heima vera ef eg á kosti."
"I do not fear it for myself," says Atli, "and I wish to be at home if I
have a choice."
"Það er þó óráðlegra," segir Njáll.
"It is still inadvisable." says Njal.
"Betra þykir mér að látast í þínu húsi," segir Atli, "en skipta um
lánardrottna. En þess vil
"It seems better to me to die? in your house," says Atli, "than change
regarding a liege lord. But this I
eg biðja þig ef eg er veginn að eigi komi þrælsgjöld fyrir mig."
wish to ask you if I am slain that a thall's weregild not come for me."
"Svo skal þig bæta sem frjálsan mann," segir Njáll, "en Bergþóra mun þér því
heita sem
"So shall for you weregild be paid as a free man," says Njal, "and Bergthora
will promise it to you as
hún mun efna að fyrir þig munu komu mannhefndir."
she will fulfill that blood revenge will come for you."
Réðst Atli þar þá að hjóni.
Atli then hired himself (out) there as a domestic servant.
Nú er að segja frá Hallgerði að hún sendi mann vestur til Bjarnarfjarðar
eftir Brynjólfi
Now is to tell of Hallgerd that she sent a man west to Bjorn's Firths after
Brawling Brynjolf
rósta frænda sínum. Hann var sonur Svans laungetinn. Hann var hið mesta
illmenni.
her kinsman. He was a son of Swan the illegitimate. He was the most evil
of men.
Gunnar vissi ekki til þessa. Hallgerður kvað hann sér vel fallinn til
verkstjóra. Brynjólfur
Gunnar didn't know about this. Hallgerd said he (Brynjolf) was well suited
as an overseer. Brynjolf
kom vestan og spurði Gunnar hvað hann skyldi. Hann kveðst þar vera skyldu.
came west and asked Gunnar what he should (do?). He said of himself there
to be ?
(I have trouble distinguishing skulu from skilja pp and even if I could, can
't figure out what the meaning should be here other than "skilled.")