Here’s the next instalment of Hrafnkel’s Saga.

Kveðja

Alan

'Viltu nökkut liðsinni okkr veita?' segir Sámr.
'Hvers þurfu þit við?' segir Þorkell.
'Liðsinnis ok afla höfðingja', segir Sámr, 'því at vit eigum
365 málum at skipta við Hrafnkel goða um víg Einars Þorbjarnar-
sonar, en vit megum vel hlíta okkrum flutningi með þínu
fulltingi.'
Þorkell svarar: 'Svá er sem ek sagða, at ek em engi goðorðsmaðr.'
'Hví ertu svá afskipta görr, þar sem þú ert höfðingjasonr
370 sem aðrir brœðr þínir?"
Þorkell sagði: 'Eigi sagða ek þér þat, at ek ætta þat eigi, en
ek selda þat í hendr Þorgeiri, bróður mínum, mannaforráð
mitt, áðr en ek fór útan. Síðan hefi ek eigi við tekit, fyrir því
at mér þykkir vel komit, meðan hann varðveitir. Gangi þit á
375 fund hans. Biðið hann ásjá. Hann er skörungr í skapi ok
drengr góðr ok í alla staði vel menntr, ungr maðr ok metnaðar-
gjarn. Eru slíkir menn vænstir til at veita ykkr liðsinni.'
Sámr segir: 'Af honum munum vit ekki fá, nema þú sér í
flutningi með okkr.'
380 Þorkell segir: 'Því mun ek heita at vera heldr með ykkr en
mótí, með því at mér þykkir œrin nauðsyn til at mæla eptir
náskyldan mann. Fari þit nú fyrir til búðarinnar ok gangið inn
í búðina. Er mannfólk í svefni. Þit munuð sjá, hvar standa
innar um þvera búðina tvau húðföt, ok reis ek upp ór öðru,
385 en í öðru hvílir Þorgeirr, bróðir minn. Hann hefir haft kveisu
mikla í fœtinum, síðan hann kom á þingit, ok því hefir hann
lítit sofit um nœtr. En nú sprakk fótrinn í nótt, ok er ór
kveisunaglinn. En nú hefir hann sofnat síðan ok hefir réttan
fótinn út undan fötunum fram á fótafjölina sakar ofrhita, er á

390 er fœtinum. Gangi sá inn gamli maðr fyrir ok svá innar eptir
búðinni. Mér sýnisk hann mjök hrymðr bæði at sýn ok elli.
Þá er þú, maðr', segir Þorkell, 'kemr at húðfatinu, skaltu rasa
mjök ok fall á fótafjölina ok tak í tána þá, er um er bundit, ok
hnykk at þér ok vit, hversu hann verðr við."
395 Sámr mælti: 'Heilráðr muntu okkr vera, en eigi sýnisk mér
þetta ráðligt.'
Þorkell svarar: 'Annat hvárt verði þit at gera, at hafa þat, sem
ek legg til, eða leita ekki ráða til mín.'
Sámr mælti ok segir: 'Svá skal gera sem hann gefr ráð til.'
400 Þorkell kvazk mundu ganga síðar, -- 'því at ek bíð manna
minna.'