Here's the next bit. Hold comments until Feb. 16 please.
___________________________________
En við þann átrúnað, at ekki verði at þeim mõnnum,
er heitstrengingar fella á sik,
þá hljóp hann af baki til hans ok hjó hann banahõgg.
Eptir þat ríðr hann heim við svá búit á Aðalból ok segir þessi
tíðendi.
Síðan lét hann fara annan mann til smala í selit.
En hann lét fœra Einar vestr á hallinn frá selinu
ok reisti võrðu hjá dysinni. Þetta er
kõlluð Einarsvarða,
ok er þaðan haldinn miðr aptann frá selinu.
Þorbjõrn spyrr yfir á Hól víg Einars, sonar
síns.
Hann kunni illa tíðendum þessum.
Nú tekr hann hest sinn ok ríðr yfir á Aðalból
ok beiðir Hrafnkel bóta fyrir víg sonar síns.
Hann kvazk fleiri menn hafa drepit en þenna einn.
'Er þér þat eigi ókunnigt, at ek vil engan mann fé bœta,
ok verða menn þat þó svá gõrt at
hafa.
En þó læt ek svá sem mér þykki
þetta verk mitt í verra lagi víga þeira, er ek hefi unnit.
Hefir þú verit nábúi minn langa stund,
ok hefir mér líkat vel til þín ok hvárum okkar til annars.
Mundi okkr Einari ekki hafa annat smátt til orðit,
ef hann hefði eigi riðit hestinum.
En vit munum opt þess iðrask, er vit erum of málgir,
ok sjaldnar mundum vit þessa iðrask,
þó at vit mæltim færa en fleira.
Mun ek þat nú sýna, at mér þykkir
þetta verk mitt verra en õnnur þau, er ek
hefi unnit.
Ek vil birgja bú þitt með málnytu í sumar, en slátrum í haust.
Svá vil ek gera við þik hvert misseri, meðan þú vilt búa.