Thanks for your comments, people!  I have now learnt a new skill - how to cut and paste from one program into another!!

Have fun with this....

Bøðvarr meets King Hrólfr

Kømr nú þessi fregn fyrir Hrólf konung ok kappa hans upp í kastalann, at maðr mikilúðligr sé kominn til hallarinnar ok hafi drepit einn hirðmann hans, ok vildu þeir láta drepa manninn.  Hrólfr konungr spurðisk eptir, hvárt hirðmaðrinn hefði verit saklauss drepinn.  “Því var næsta”, sơgðu þeir.  Kómusk þá fyrir Hrólf konung ơll sannindi hér um.  Hrólfr konungr sagði þat skyldu fjarri, at drepa skyldi manninn – “hafi þit hér illan vanda upp tekit, at berja saklausa menn beinum; er mér í því óvirðing, en yðr stór skơmm, at gøra slíkt.  Hefi ek jafnan roett um þetta áðr, ok hafi þit at þessu engan gaum gefit, ok hygg ek at þessi maðr muni ekki allítill fyrir sér, er þér hafið nú á leitat; ok kallið hann til mín, svá at ek viti hverr hann er.”

Bơðvarr gengr fyrir konung ok kveðr hann kurteisliga.  Konungr spyrr hann at nafni.  “Hattargriða kalla mik hirðmenn yðar, en Bơðvarr heiti ek.”  Konungr mælti, “Hverjar boetr viltu bjóða mér fyrir hirðmann minn?”  Bơðvarr segir, “Til þess gørði hann, sem hann fekk.”  Konungr mælti, “Viltu vera minn maðr ok skipa rúm hans?”  Bơðvarr segir, “Ekki neita ek at vera yðarr maðr, ok munu vit ekki skiljask svá búit, vit Hơttr, ok dveljask nær þér báðir, heldr en þessi hefir setit; elligar vit fơrum brott báðir.”  Konungr mælti, “Eigi sé ek at honum soemd, en ek spara ekki mat við hann.”