Heilir góðir nemendur!
Háils Faírgunjis Báur!

> Yes. Gothic is a lot of fun. Especially when you compare it with

the Proto-Norse of the elder runes.

Yes, it is indeed a lot of fun. The tongue of our elder fathers
throws great light (varpar miklu ljósi) both on our own tongue and
that of our younger fathers. On the subject of runes, here are some
of the rune-names which I have come across while afoot in the word-
land of my elder fathers:

faíhu Hk. fé
sauil Hk. sól
jér Hk. ár
giba Kvk. gift (gipt í sumum vestur-norrænum mállýzkum)
náuþs Kvk. nauþr/nauðr (upprunnalega með zeta-r)
manna Kk. maþr/maðr (mannr í eldri rúnaristum - með zeta-r)
dags Kk.

óþli Hk. (sbr. háimóþli)

Does anyone know of any others? Does anyone have a full list or
anything close to it?

> Finding familiar bible-quotes and trying to work one's way through

them is also entertaining.

Yes, indeed it is.

>
> - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
> Jah jabai habau praufetjans jah witjau allaize runos jah all kunþi

jah habau alla galaubein, swaswe fairgunja miþsatjau, iþ friaþwa ni
habau, ni waihts im.

>
> And though I have the gift of prophecy, and understand all

mysteries, and all knowledge; and though I have all faith, so that I
could remove mountains, and have not charity, I am nothing.

> - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
>
> In the quote above we can see many familiar words:
>
> runos: mysteries - related to ON 'rún'
> friaþwa: charity - related to ON 'friðr'
> galauben: faith - related to German 'glauben'
>
> Many will be familiar to speakers of all extant Germanic languages;
> such as "habau" for 'have'.

Þakka þér fyrir það að hafa bent á tengslið milli orðanna "friaþwa"
og "friðr".....þwí at wír skulum blóta ginnhailag guþ auk þaun þar
biþia at þaun wunni uns ar auk friþ, sigr auk hailsu...í nefnifalli
Hágotnesku tungunnar: jér jah friaþwa, sihu jah ??? - það vantar
nafnorð dregið af sama stofni og lýsingarorðið "hails".

"...swaswé faírgunja miþstatjau..." Ég legg til að "Fjörgynjar Burr"
hafi verið Faírgunjis Baúr á hágotnesku. Gallinn á minni skýringu er
sá að orðið "faírguni" er hk. í hágotnesku. En Sauil er líka hk. í
hágotnesku þrátt fyrir það að eiga dóttur í gotneskum sið. Sunna er
kk. í indversku (Súrya) en ríður samt í sama vagninum - svona er
allgyðistrúin. E.t.v. hafi orðið "faírguni" líka verið til í öðru
kyni í hágotnesku "swaswé" samsvarandi orðið er til í tveim kynjum í
norrænu (Frigg er Fjörgyns Mær). Ástvinur Vor hefur verið bezti
vinur okkar frá eldfornri tíð. Svo er hann og bezti og einn elzti
vinur eystrasaltsfrænda okkar og heitir hann Perkunas hjá þeim.
Þetta er sama orðið og eignarfallið "Fjörgynjar". Sami Ástvinurinn
kemur fram sem Parjanya í elztu og beztu bók heimsins, í þeirri
Ginnhailagri Ritningu sem allir siðaðir menn virða. Merkilegt þykir
að nafnið Parjanya er einnig myndað með eignarfalli. Parjanya er
hinn sami og Fjörgynjar Burr. En nú skulum við vitna í Worþ þeirrar
helgu bókar í enskri þýðingu:

Sing forth and laud Parjanya, son of Heaven,
who sends the gift of rain:
may he provide our pasturage.
Parjanya is the God who forms in kine,
in mares, in plants of earth,
and womankind, the germ of life.
Offer and pour into his mouth oblation
rich in savoury juice
may he for ever give us food. VII:CII:I-III

Einhvern tíma verða menn stefna sérstaka nefnd sanngotneskra manna
til þess að þýða þá helgu bók á batsta auk eldsta mál wárt, þat
eldsta sam wír skilium. Það væri mesta afrek allra tíma í norrænum
bókmenntum. Hver vill sitja í þeirri nefnd? Það vantar góða menn.

Kveðja,
Konráð.