Our last passage for Illuga's Saga!

Eina nótt var þat, er menn konungssonar sváfu á skipi, en er þeir vakna, sjá þeir, at Björn er horfinn, ok leituðu ok sjá um síðir, at hann hangir upp við siglurá. Þeir vissu ekki, hverju þetta gegndi um líflát Bjarnar, en Gríðr hafði hengt Björn á þeiri nótt fyrir þat hann kallaði Hildi tröllkonu.

Eptir þat siglir Sigurðr frá Finnmörk, ok gaf honum þá vel byr ok kom heim til Danmerkr ok hafði fengt of fjár ok gaf gull á tvær hendr. Er hann nú heima með föður sínum. Illugi var löngum með Sigurði, en þó átti hann stóran búgarð næri konungshöllinni.

Litlu síðar tók Hringr konungr sótt þá, er hann leiddi til bana. Sigurðr lætr þegar erfi drekka eptir föður sinn ok lætr til bjóða öllum beztu mönnum í landinu, ok var Sigurðr þá til konungs tekinn yfir þat ríki, er faðir hans hafði átt. Hringr konungr hafði verit fylkiskonungr í Danmörku, ok hafði hann ráðit fyrir Skán.

Signý kemr nú til Danmerkr, ok tók Illugi vel við henni ok þau Hildr. Illugi segir þá öll deili á henni. Sigurðr konungr bað hennar sér til handa. Signý segir, at Illugi skuli vera hennar giftingarmaðr. Sigurðr talar þá þetta mál við hann, ok með samþykki hennar giftir Illugi honum Signýju. Váru þeira samfarir góðar, ok áttu þau mörg börn, ok urðu öll mikils háttar menn.

Sigurðr konungr ok Signý drottning lifðu mjök lengi, en Illugi lifði lengr, en ekki hefir verit getit barna þeira Hildar. Þessi Illugi varð síðan fóstbróðir Gnoðar-Ásmundar.

Ok lúkum vér þessi sögu.

================ And the above passage divided by sentences ================

Eina nótt var þat, er menn konungssonar sváfu á skipi, en er þeir vakna, sjá þeir, at Björn er horfinn, ok leituðu ok sjá um síðir, at hann hangir upp við siglurá. 

Þeir vissu ekki, hverju þetta gegndi um líflát Bjarnar, en Gríðr hafði hengt Björn á þeiri nótt fyrir þat hann kallaði Hildi tröllkonu.

Eptir þat siglir Sigurðr frá Finnmörk, ok gaf honum þá vel byr ok kom heim til Danmerkr ok hafði fengt of fjár ok gaf gull á tvær hendr. 

Er hann nú heima með föður sínum. 

Illugi var löngum með Sigurði, en þó átti hann stóran búgarð næri konungshöllinni.

Litlu síðar tók Hringr konungr sótt þá, er hann leiddi til bana. 

Sigurðr lætr þegar erfi drekka eptir föður sinn ok lætr til bjóða öllum beztu mönnum í landinu, ok var Sigurðr þá til konungs tekinn yfir þat ríki, er faðir hans hafði átt. 

Hringr konungr hafði verit fylkiskonungr í Danmörku, ok hafði hann ráðit fyrir Skán.

Signý kemr nú til Danmerkr, ok tók Illugi vel við henni ok þau Hildr. 

Illugi segir þá öll deili á henni. 

Sigurðr konungr bað hennar sér til handa. 

Signý segir, at Illugi skuli vera hennar giftingarmaðr. 

Sigurðr talar þá þetta mál við hann, ok með samþykki hennar giftir Illugi honum Signýju. 

Váru þeira samfarir góðar, ok áttu þau mörg börn, ok urðu öll mikils háttar menn.

Sigurðr konungr ok Signý drottning lifðu mjök lengi, en Illugi lifði lengr, en ekki hefir verit getit barna þeira Hildar. 

Þessi Illugi varð síðan fóstbróðir Gnoðar-Ásmundar.

Ok lúkum vér þessi sögu.