Loftr kom eftir jólin vestr á Mýrar í Dýrafjörð at ráði Sighvats Sturlusonar ok Eyjólfs Þorsteinssonar. 

   Ok er Þorvaldr frá, at Loftr var kominn á Mýrar, safnaði hann liði ok fór á Mýrar með fjölmenni. 

   Til þeirar farar spurðu vinir Lofts, ok söfnuðu þeir liði ok kómu á Mýrar, þá er Þorvaldr var kominn þar, ok leituðu um sáttir á milli þeira Þorvalds ok Lofts. Ok fyrir því at Þorvaldr sá, at Loftr hafði þar fleiri fulltingsmenn, þá sættist hann við Loft ok fór í brott síðan. 

   Ok er hann var í brott, treystist Loftr eigi at vera á Mýrum, því at honum þótti einskis örvænt fyrir Þorvaldi um tiltektir. Loftr fór þá til Hrafns á Eyri ok bað, at hann skyldi taka við honum, kvað Sighvat hafa sent honum orð til ásjá við sik, en í þann tíð var Sighvatr mikill vinr Hrafns. Nú fyrir því at Hrafni var leitt at kveða nei við þeim, er hans þurftu, þá varð þat, at hann tók við Lofti. Um þat sannar Guðbrandr:

   Betr vill ægis otra

   oft, tók Hrafn við Lofti,

   raun sannar þat, rennir

   ráðgjarn hafa en aðrir.[16]

Ok er Þorvaldr frá, at Hrafn hafði tekit við Lofti, þá mislíkaði honum við Hrafn sín tiltekja fyrir óþykktar sakir þeirar, er milli þeira Lofts váru. Eftir þat sendi Þorvaldr Hrafni orð, at hann skyldi koma til fundar við hann í Dýrafirði á þann bæ, er á Granda hét. 

   Þangat kom Hrafn við inn þriðja mann fyrr en Þorvaldr ok beið hans inni. Ok er Þorvaldr kom, við marga menn, þá sendi hann orð Hrafni, at hann skyldi út ganga. Þá gekk Hrafn út ok hans förunautar, Tómas Þórarinsson ok Sturla Bárðarson.

================ And the above text divided by sentences or lines ================

Loftr kom eftir jólin vestr á Mýrar í Dýrafjörð at ráði Sighvats Sturlusonar ok Eyjólfs Þorsteinssonar. 

Ok er Þorvaldr frá, at Loftr var kominn á Mýrar, safnaði hann liði ok fór á Mýrar með fjölmenni. 

Til þeirar farar spurðu vinir Lofts, ok söfnuðu þeir liði ok kómu á Mýrar, þá er Þorvaldr var kominn þar, ok leituðu um sáttir á milli þeira Þorvalds ok Lofts. 

Ok fyrir því at Þorvaldr sá, at Loftr hafði þar fleiri fulltingsmenn, þá sættist hann við Loft ok fór í brott síðan. 

Ok er hann var í brott, treystist Loftr eigi at vera á Mýrum, því at honum þótti einskis örvænt fyrir Þorvaldi um tiltektir. 

Loftr fór þá til Hrafns á Eyri ok bað, at hann skyldi taka við honum, kvað Sighvat hafa sent honum orð til ásjá við sik, en í þann tíð var Sighvatr mikill vinr Hrafns. 

Nú fyrir því at Hrafni var leitt at kveða nei við þeim, er hans þurftu, þá varð þat, at hann tók við Lofti. 

Um þat sannar Guðbrandr:

   Betr vill ægis otra

   oft, tók Hrafn við Lofti,

   raun sannar þat, rennir

   ráðgjarn hafa en aðrir.[16]

Ok er Þorvaldr frá, at Hrafn hafði tekit við Lofti, þá mislíkaði honum við Hrafn sín tiltekja fyrir óþykktar sakir þeirar, er milli þeira Lofts váru. 

Eftir þat sendi Þorvaldr Hrafni orð, at hann skyldi koma til fundar við hann í Dýrafirði á þann bæ, er á Granda hét. 

Þangat kom Hrafn við inn þriðja mann fyrr en Þorvaldr ok beið hans inni. 

Ok er Þorvaldr kom, við marga menn, þá sendi hann orð Hrafni, at hann skyldi út ganga. 

Þá gekk Hrafn út ok hans förunautar, Tómas Þórarinsson ok Sturla Bárðarson.