Wishing everyone a very Merry Christmas! I didn't receive any emails asking to skip this week's translation passage, so here it is:

Tókst þá bardagi ok stóð hann með mikilli mannhættu. Sigrgarðr réð tvísvar til uppgöngu, en Jógrímr skít-í-andliti varði svá sterkliga stafnin at hann stakk hann hvártveggja sinni aptr á sitt skip. Velstígandi kom þá at, ok krækti með króksviðunni í kjaptinn á Jógrími, ok kippti honum ór stafninum. Sigrgarðr var þá nærri staddr ok hjó á háls Jógrími ok tók af höfuðit ok fekk hann þegar bana.

9

Þeir Hörðr ok Sigrgarðr hlupu þá báðir senn á skip Knúts, ok gekk með sínu borði hvárr, ok drápu margan mann. Gráboli sneri í móti Herði, ok sló til hans með gaddakylfu, en Hörðr beygði undir kenginn; kom á krippuna ok var fast við ok varð Grábola laus kylfan. Þá veifði Gráboli hornunum, ok vildi stinga Hörð með því horninu sem ór enninu stóð. Hörðr greip í hornit svá at brotnaði af honum. Gráboli vildi þá ljósta hann með því horninu sem ór vanganum stóð, en hann brá við stjelnum. Hornit sökk allt upp at hausinum. Hörðr vingsaði dausnum, ok vatt Grábola fyrir borð. Gráboli kipti honum fyrir borð með sér. Stígandi sá þat ok stökk fyrir borð ok krækti krókshyrnunni undir kjálkann á Grábola. Ei tók Stíganda meir sjórinn enn jafngegnt vörpum. Hann tók þá snæri ok renndi at hálsi Grábola, ok hengdi hann við kollarðinn á skipi sínu, en dró Hörð upp í skipit. Gengu þeir nú á skip Knúts ok ruddust um fast.

================ And the above text divided by sentences ================

Tókst þá bardagi ok stóð hann með mikilli mannhættu. 

Sigrgarðr réð tvísvar til uppgöngu, en Jógrímr skít-í-andliti varði svá sterkliga stafnin at hann stakk hann hvártveggja sinni aptr á sitt skip. 

Velstígandi kom þá at, ok krækti með króksviðunni í kjaptinn á Jógrími, ok kippti honum ór stafninum. 

Sigrgarðr var þá nærri staddr ok hjó á háls Jógrími ok tók af höfuðit ok fekk hann þegar bana.

9

Þeir Hörðr ok Sigrgarðr hlupu þá báðir senn á skip Knúts, ok gekk með sínu borði hvárr, ok drápu margan mann. 

Gráboli sneri í móti Herði, ok sló til hans með gaddakylfu, en Hörðr beygði undir kenginn; kom á krippuna ok var fast við ok varð Grábola laus kylfan. 

Þá veifði Gráboli hornunum, ok vildi stinga Hörð með því horninu sem ór enninu stóð. 

Hörðr greip í hornit svá at brotnaði af honum. 

Gráboli vildi þá ljósta hann með því horninu sem ór vanganum stóð, en hann brá við stjelnum. 

Hornit sökk allt upp at hausinum. 

Hörðr vingsaði dausnum, ok vatt Grábola fyrir borð. 

Gráboli kipti honum fyrir borð með sér. 

Stígandi sá þat ok stökk fyrir borð ok krækti krókshyrnunni undir kjálkann á Grábola. 

Ei tók Stíganda meir sjórinn enn jafngegnt vörpum. 

Hann tók þá snæri ok renndi at hálsi Grábola, ok hengdi hann við kollarðinn á skipi sínu, en dró Hörð upp í skipit. 

Gengu þeir nú á skip Knúts ok ruddust um fast.