Sá atburður varð einnhvern dag um þingið að fest voru út klæði manna til þerris.
The incident happened one day during the Thing when people's outer clothing was hung up to dry.

Þorgils átti blá heklu.
Thorgils had a blue cowled frock.

Hún var breidd á búðarvegginn.
It was laid out of drying on the wall of the booth.

Menn heyrðu að heklan kvað þetta: [Even the shirt wants to recite a poem!]
Men heard that the cowled frock said this:

Hangir vot á vegg
Hangs wet on a wall

veit hattkilan bragð,
the hat-(something?) knows a trick,

þvígit oftar þurr,
not the more often dry,

þeygi dyl eg að hún viti tvö.
I yet not keep one in ignorance that she would know two.

Þetta þótti hið mesta undur.
This was thought to be the biggest wonder.

Hinn næsta dag eftir gekk Þorgils vestur yfir ána og skyldi gjalda fé sonum Helga.
The next day, Thorgils went west over the river and had to pay pack money to his son Helgi.

Hann sest niður á hölknið fyrir ofan búðirnar.
He sat himself down on a rough, stony field above the booths.

Með honum var Halldór fóstbróðir hans og fleiri voru þeir saman.
With him was his foster-brother Halldor and they were several altogether.

Þeir synir Helga komu til mótsins.
The sons of Helgi came to the meeting.

Þorgils tekur nú að telja silfrið.
Thorgils begins now to count the silver (coins).

Auðgísl Þórarinsson gekk þar hjá og í því er Þorgils nefndi tíu þá hjó Auðgísl til hans og allir þóttust heyra að höfuðið nefndi ellefu er af fauk hálsinum.
Audgisl Thorarinson went beside (him) there and at the very moment when Thorgils cited (i.e., counted) ten, then Audgisl cut at him (with a sword) and all thought to hear that the head counted eleven when the neck flew off.

Auðgísl hljóp til Vatnsfirðingabúðar en Halldór hljóp þegar eftir honum og hjó hann í búðardurunum til bana.
Audgisl ran to the Vatnsfirding booths, but Halldor ran after him and struck him dead in the door to the booth.

Þessi tíðindi komu til búðar Snorra goða að Þorgils Hölluson var veginn.
This news came to chieftain Snorri's booth that Thorgils Holluson was slain.

Snorri segir: "Eigi mun þér skilist hafa.
Snorri says: "You must be mistaken. (I couldn't figure this one out. This is what Google translate came up with, but I don't see anything in Z. that has this meaning.)

Þorgils Hölluson mun vegið hafa."
Thorgils Holluson will have slain (the other person)"

Maðurinn segir: "Enda fauk höfuðið af bolnum."
The man says: "And yet his head flew from his body (literally, `the head' and `the body')."

"Þá má vera að satt sé," segir Snorri.
"Then it could be true," says Snorri.

Sæst var á víg þessi sem í sögu Þorgils Höllusonar segir.
(There) was a settlement for this slaying as (it) says in Thorgils Holluson's saga.

68. kafli
Kvonfang Þorkels
Thorkel's Marriage

Það sama sumar er Þorgils Hölluson var veginn kom skip í Bjarnarhöfn.
That same summer when Thorgils Holluson was slain, a ship came to Bjarnahofn.

Það átti Þorkell Eyjólfsson.
Thorkell Eyjolfson owned it.

Hann var þá svo auðigur maður að hann átti tvo knörru í förum.
He was then such a rich man that he had two merchant ships on trading voyages.

Annar kom í Hrútafjörð á Borðeyri og var hvortveggi viði hlaðinn.
The other landed in Hrut's fiord at Bordeyri was each of the two was laden with wood.

Og er Snorri goði spurði útkomu Þorkels ríður hann þegar til skips.
And when chieftain Snorri heard of Thorkel's arrival in Iceland, he rides at once to the ship.

Þorkell tók við honum með allri blíðu.
Thorkell received him with all friendliness.

Þorkell hafði og mikinn drykk á skipi sínu.
Thorkell also had a large (amount of) drink on his ship.

Var veitt allkappsamlega.
It was given with much liberality.

Varð þeim og margt talað.
Much talk also happened (between) them.

Spurði Snorri tíðinda af Noregi.
Snorri asked for news of Norway.

Þorkell segir frá öllu vel og merkilega.
Thorkell tells all well and clearly.

Snorri segir í mót þau tíðindi sem hér höfðu gerst meðan Þorkell hafði utan verið.
Snorri tells in return the news as had happened here while Thorkell had been abroad.