Þorkell svarar: "Vera kann að þetta séu eigi tóm orð er þú talar nú.
Thorkell answers: "These (singular in O.I.) cannot be empty words which you now say.

En um hefnd Bolla sé eg ekki líklegra nú en fyrir stundu nema þar snarist nokkurir hinir stærri menn í bragð."
And concerning Bolli's revenge, I don't see likelier now than before a while unless there turn quickly some of the largest men in brisk movement."

Snorri mælti: "Vel líkar mér að þú farir enn utan í sumar.
Snorri said: "It pleases me that you still travel (Z. says "farir" is a noun, which I don't understand, as a verb seems to be required here) abroad in summer.

Sjáum þá hvað við ber."
Let's see then what we (two) carry off."

Þorkell kvað svo vera skyldu og skiljast þeir við svo búið.
Thorkell said (it) should be so and they parted things being so. (Z. búinn 5 - við svo búit, thus, things being so

Fór Þorkell vestur yfir Breiðafjörð og til skips.
Thorkell went west beyond Broad-fiord and to (the) ship.

Hann flutti Grím utan með sér.
He took Grimur abroad with him.

Þeim byrjaði vel um sumarið og tóku Noreg sunnarla.
They got a good wind during the summer and landed to the south in Norway.

Þá mælti Þorkell til Gríms: "Kunnigur er þér málavöxtur og atburðir um félagsskap okkarn.
Then Thorkell said to Grimur: "You know a state of a case and circumstances concerning our fellowship.

Þarf það ekki að tjá.
That doesn't need to relate. (The less said the better.)

En gjarna vildi eg að hann seldist með minnum vandræðum út en á horfðist um hríð.
And I would want that he gives himself up with memory difficulties out and looked at a while. (?)

En að hraustum manni hefi eg þig reynt og fyrir það vil eg þig svo af höndum leysa sem eg hafi aldrei þungan hug á þér haft.
And that I have proved you a brave man, and for that I will so untie your hands as I have never intended that you had a burden.

Kaupeyri mun eg þér fá svo mikinn að þú megir ganga í hraustra manna lög.
I will buy you so many cattle that you can go in a strong man's law.

En þú nem ekki staðar norður hér í landi því að frændur Eiðs eru margir í kaupförum þeir er þungan hug hafa á þér."
And you don't take possession places north of here in the country because Eid's friends are many in voyages, they who a burden have in mind to you."

Grímur þakkaði honum þessi orð og kvaðst eigi beiða mundu kunna jafn framarla sem hann bauð.
Grimur thanked him for this word and did not say for himself (to) ask would know equal fully as he asked.

Að skilnaði gaf hann Grími góðan kaupeyri.
At parting he gave Grimur good articles of trade.

Töluðu það margir að þetta væri gert allstórmannlega.
Many said that, that this would be done very munificently.

Síðan fór Grímur í Vík austur og staðfestist þar.
Grimur then went east to Vik and took up residence there.

Hann þótti mikill maður fyrir sér og endast þar frá Grími að segja.
He was thought to be a great man for himself and it comes to an end there to tell about Grimur.

Þorkell var í Noregi um veturinn og þótti vera mikils háttar maður.
Thorkell stayed in Norway during the winter and was thought to be a kind of great man.

Hann var stórauðigur að fé og hinn mesti ákafamaður.
He was very wealthy and the most impetuous man.

Nú verður þar frá að hverfa um stund en taka til út á Íslandi og heyra hvað þar gerist til tíðinda meðan Þorkell er utan.
Now there has to turn there away (I am thinking that the "frá " goes with "hverfa") a while and begin (to go) out to Iceland and hear what has become there of news while Thorkell is away.

59. kafli
Af Guðrúnu
Guðrún Ósvífursdóttir fór heiman það sumar að tvímánuði og inn í Dali.
Gudrun, daughter of Osvifr, went from home that summer at the fifth month of summer and in to Dale.

Hún reið í Þykkvaskóg.
She rode to Thykkvaskog. (Thick-grown?-forest)

Þorleikur var þá ýmist í Þykkvaskógi með þeim Ármóðssonum, Halldóri og Örnólfi, stundum var hann í Tungu með Þorgísli.
Thorleikr was then sometimes in Thykkvaskog with the sons of Armod, Halldor, and Ornolf; sometimes he was in Tongue with Thorgisli.

Sömu nótt sendi Guðrún mann Snorra goða að hún vill finna hann þegar um daginn eftir.
The same night, Gudru sent a man to chieftan Snorri that she wanted to meet him at once the next day.

Snorri brá skjótt við og reið þegar við annan mann þar til að hann kom til Haukadalsár.
Snorri se off at once and rode with one other man until he came to Hawk-dale-river.