Grímur mælti: "Nú hefir öðruvís orðið en þú mundir ætlað hafa því að nú mun
þitt líf vera á mínu valdi."
Grim spoke, “Now (it) has happened otherwise than you would have expected
because now your life will be under my power.”
Þorkell kvaðst ekki mundu sér friðar biðja "því að mér hefir ógiftulega
tekist."
Thorkell said he would not ask for peace for himself, “because (it) has
happened for me unluckily.”
Grímur sagði ærin sín óhöpp þótt þetta liði undan: "Mun þér annarra forlaga
auðið verða en
Grim declared his mishap enough though this pass by, “To you will fall
another means to your lot, than
deyja á okkrum fundi og vil eg þér líf gefa en þú launa því sem þú vilt."
to die at our meeting and I want to give you life, but you repay it as you
wish.”
Standa þeir nú upp báðir og ganga heim til skálans. Þorkell sér að Grím
mæðir blóðrás, tekur þá
Now they both stand up and go home to the hut. Thorkell sees that loss of
blood (and) exhaustion (have overcome) Grim, then (he) takes
Sköfnungsstein og ríður og bindur við hönd Gríms og tók þegar allan sviða og
þrota úr sárinu.
Skofnung’s stone and rubs (it) on Grims hand and bandages (it) and
immediately (the stone) took all the burning pain and swelling out of the
wound.
Þeir voru þar um nóttina. Um morguninn býst Þorkell í brott og spyr ef
Grímur vilji fara með
They were there during the night. In the morning, Thorkell prepares to go
away and asks if Grim wants to go with
honum. Hann kveðst það að vísu vilja. Þorkell snýr þegar vestur og kemur
ekki á fund Eiðs, léttir
him. He said he certainly wanted to. Thorkell turns west at once and doesn’t
come to meet Eid,
ekki fyrr en hann kemur í Sælingsdalstungu. Snorri goði fagnar honum með
mikilli blíðu. Þorkell
doesn’t stop before he comes to Saelingsdale Tongue. Priest Snorri receives
him with great happiness. Thorkell
sagði honum að ferð sjá hafði illa tekist.
told him that that journey had turned out badly.
Snorri kvað hafa vel orðið. "Líst mér giftusamlega á Grím. Vil eg og," segir
hann, "að þú leysir
Snorri said (it) to have happened well. “It seems to me lucky for Grim. I
wish also,” says he, “ that you pay
hann vel af hendi. Væri það nú mitt ráð vinur að þú létir af ferðum og
fengir þér staðfestu og
him well on your behalf. It would be my advice now that you quit (your)
merchant journeys and get yourself a place and
ráðakost og gerist höfðingi sem þú átt kyn til."
marriage and become (the) chieftain that your kinship entitles you to.”
Þorkell svarar: "Oft hafa mér vel gefist yður ráð" og spurði ef hann hefði
um hugsað hverrar konu hann skyldi biðja.
Thorkell answers, “Often have you given me good advice,” and asked if he had
in mind which
woman he should ask for .
Snorri svarar: "Þeirrar skaltu konu biðja er bestur kostur er en það er
Guðrún Ósvífursdóttir."
Snorri answers, “Of those women shall you ask for who is best choice, and it
is Gudrun Osvif’s daughter.”
Þorkell kvað það satt vera að ráðahagurinn var virðulegur "en mikið þykir
mér á liggja ofstæki
Thorkell said it to be true that the marriage was worthy, “but it seems to
me ferocity lies in her.”
hennar," segir hann, "og stórræði. Hún mun vilja hefna láta Bolla bónda
síns. Þar þykist í ráðum
says he, “and dangerous ambition. She will want to have Bolli, her husband,
avenged. Thorgils Halla’s son seems
vera með henni Þorgils Hölluson og má vera að honum sé eigi allur getnaður
að þessu. En vel er
mér Guðrún að skapi."
to be there with her and it may be that for him not entirely ?? with this.
But Gudrun appeals to me
Snorri mælti: "Eg mun í því bindast að þér mun ekki mein verða að Þorgísli
en meiri von þykir
Snorri spoke, “I will bind myself to it, that no harm will befall you from
Thorgils but more seems
mér að nokkur umskipti séu orðin um hefndina Bolla áður þessi misseri séu
liðin."
usual? to me that some change have happened regarding the vengeance for
Bolli before this season be passed.”