57. kafli
Af Þorgilsi
Concerning Thorgils

Maður hét Þorgils og var Hölluson.
A man was named Thorgils and was a son of Holla.

En því var hann kenndur við móður sína að hún lifði lengur en faðir hans.
And therefore he was named for his mother because she lived longer than his father.

Hann hét Snorri og var son Álfs úr Dölum.
He was named Snorri and was Alf's son from Dolum.

Halla móðir Þorgils var dóttir Gests Oddleifssonar.
Thorgil's mother Halla was Gest Oddleifson's daughter.

Þorgils bjó í Hörðadal á þeim bæ er í Tungu heitir.
Thorgils lived in Hordadale at the farms which are called Tongue. (?)

Þorgils var mikill maður og vænn og hinn mesti ofláti.
Thorgils was a large man and promising and the most vain.

Engi var hann kallaður jafnaðarmaður.
He was not called a fair man.

Oft var heldur fátt með þeim Snorra goða.
It was often rather cold between them, chieftain Snorri (and Thorgils).

Þótti Snorra Þorgils hlutgjarn og áburðarmikill.
It seemed to Snorri (that) Thorgils (was) meddlesome and puffed up.

Þorgils gaf sér margt til erinda út í sveitina.
Thorgils gave himself much to errands out in the district.

Hann kom jafnan til Helgafells og bauð sig til umsýslu með Guðrúnu.
He always came to Helgafell and offered assistance to Gudrun.

Hún tók á því vel aðeins og lítið af öllu.
She received him well only and said little about it. (Z. taka 12 - hón tók lítil af öllu, she said little about it, took it coldly)

Þorgils bauð heim Þorleiki syni hennar og var hann löngum í Tungu og nam lög að Þorgísli því að hann var lögkænn maður.
Thorgils invited her son Thorleiki home and he stayed a long time in Tongue and learned law at Thorgils' (place) because he was a man versed in law.

Í þenna tíma var í förum Þorkell Eyjólfsson.
At this time, Thorkell Eyjolfsson was on trading voyages. (Z. för 1 - vera í förum, to be on trading voyages)

Hann var frægur maður og kynstór og var hann mikill vin Snorra goða.
He was a famous man and of noble extraction and he was a great friend of chieftain Snorri.

Hann var og jafnan með Þorsteini Kuggasyni frænda sínum þá er hann var út hér.
Also, he was always with his relative Thorstein Kuggasyn when he was out of the country (literally, "out of here").

Og eitt sinn er Þorkell átti skip uppi standanda í Vaðli á Barðaströnd þá varð atburður sá í Borgarfirði að son Eiðs úr Ási var veginn af sonum Helgu frá Kroppi.
And one time when Thorkell had a ship left standing in Vadli at Bardastrand, then it so happened that in Borgarfirth at a son of Eid's from Asi was slain by Helgu's son from Kroppi. (Z. atburðr 1 - verðr sá atburðr, at, it so happens that)

Hét sá Grímur er vegið hafði en bróðir hans Njáll.
That (person) was named Grimur who had slain and his brother (was named) Njall.

Hann drukknaði í Hvítá litlu síðar.
He drowned in Hvita a little later.

En Grímur varð sekur skógarmaður um vígið og lá hann úti á fjöllum er hann var í sektinni.
When Grimur became a convicted outlaw because of the killing and he lay out in the mountains where he was during the (time of his) guilt. (Z. sekr 2 - s. skógarmaðr, fjörbaugsmaðr, convicted outlaw)

Hann var mikill maður og sterkur.
He was a large and strong man.

Eiður var þá mjög gamlaður er þetta var tíðinda.
Eidr was then very stricken in years when this was news.

Varð af því að þessu ger engi reki.
It came to pass that this wasn't prosecuted (literally, "this goes to no prosecution").

Mjög lögðu menn til orðs Þorkatli Eyjólfssyni er hann rak eigi þessa réttar.
People talked much about Thorkatl Eyjolfsson when he didn't pursue this justice.

Um vorið eftir þá er Þorkell hafði búið skip sitt fer hann suður um Breiðafjörð og fær sér þar hest og ríður einn saman og léttir eigi ferðinni fyrr en hann kemur í Ás til Eiðs frænda síns.
During the next spring when Thorkel had made ready his ship, he goes south around Breidafiord and gets himself a horse there and rides all alone and doesn't stop until he comes in As to his relative Eidr.

Eiður tók við honum feginsamlega.
Eidur received him joyfully.

Þorkell segir honum sitt erindi að hann vill leita til fundar við Grím, skógarmann hans, spyr þá Eið ef hann vissi nokkuð til hvar bæli hans mundi vera.
Thorkell tells him his mission, that he wants to try to meet Grimr, his outlaw, (he) asks then Eid if he knew something of where his lair would be.