Geirríður svarar: "Segið þér víg Þorbjarnar?"
Þórarinn kvað:
Knátti hjör und hetti,
hræflóð, bragar Móða,
rauk um sóknar sæki,
slíðrbeittr staðar leita.
Blóð féll, en var voði
vígtjalds náar skaldi,
þá var dæmisalr dóma
dreyrafullr, um eyru.
"Tekið hefir þá brýningin," sagði Geirríður, "og gangið inn og bindið sár
yður." Og svo var.
Nú er að segja frá Oddi Kötlusyni. Hann fór þar til er hann kom til Fróðár
og sagði þar tíðindin. Lét Þuríður húsfreyja safna þá mönnum og fara eftir
líkunum en flytja heim sára menn. Þorbjörn var í haug lagður en Hallsteinn
sonur hans var græddur. Þórir af Arnarhvoli var og græddur og gekk við
tréfót síðan. Því var hann kallaður Þórir viðleggur. Hann átti Þorgrímu
galdrakinn. Þeirra synir voru þeir Örn og Valur, drengilegir menn.

19. kafli
Eina nótt var Þórarinn heima í Mávahlíð. En um morguninn spyr Auður Þórarinn
hvert ráð hann ætlar fyrir sér "vildum vér eigi úthýsa þér," segir hún, "en
hrædd er eg að hér séu fleiri settir dyradómarnir í vetur því að eg veit að
Snorri goði mun ætla að mæla eftir Þorbjörn mág sinn."

Fred & Grace Hatton
Hawley, Pa.