Ósvífurssynir fóru utan það sumar og kom engi þeirra út síðan. Lauk þar
eftirmáli að Ólafur þótti
Osvif’s sons sailed abroad that summer and nothing came of them – in
Iceland- after that. The action on behalf of a person slain ended that Olaf
seemed
hafa vaxið af því að hann lét þar með beini ganga er maklegast var, þar er
þeir voru
to have grown from it that he caused there to go with help where (it) was
most fitting, there since they were
Ósvífurssynir, en hlífði Bolla fyrir frændsemis sakir. Ólafur þakkaði mönnum
vel liðveislu. Bolli
Osvif’s sons, but helped Bolli for the sake of kinship. Olaf thanked people
well for (their) support. Bolli
hafði landkaup í Tungu að ráði Ólafs.
had a land purchase in Tunga on Olaf’s advice.
Það er sagt að Ólafur lifði þrjá vetur síðan Kjartan var veginn. En síðan er
hann var allur skiptu
It is said that Olaf lived three years after Kjartan was slain. And then
when he was dead,
þeir synir hans arfi eftir hann. Tók Halldór bústað í Hjarðarholti.
Þorgerður móðir þeirra var með
those sons divided (the) inheritance from him. Halldor took the farmstead
in Hjardarholt. Thorgerd, their mother, was with
Halldóri. Hún var mjög heiftarfengin til Bolla og þótti sár fósturlaunin
hans og ómaklega á koma.
Halldor. She was very full of hatred against Bolli and thought his
repayment of fostering (to be) a wound? and to (have) come undeservedly.

52. kafli
Þau Bolli og Guðrún settu bú saman um vorið í Sælingsdalstungu og varð það
brátt reisulegt. Þau
They, Bolli and Gudrun, put a farm together during the spring in Saelingsdal
Tongue and it quickly became impressive. They,
Bolli og Guðrún gátu son. Þeim sveini var nafn gefið og kallaður Þorleikur.
Hann var vænn
Bolli and Gudrun, produced a son. A name was given to that boy and (he was)
called Thorleik. He was a promising
sveinn snemma og vel fljótlegur. Halldór Ólafsson bjó í Hjarðarholti sem
fyrr var ritað. Hann var
boy early on and very speedy. Halldor Olaf’s son lived in Hjardarholt as
was previously written. He was
mjög fyrir þeim bræðrum.
very foremost of those brothers.
Það vor að Kjartan var veginn tók Þorgerður Egilsdóttir vist frændsveini
sínum með Þorkatli að
That spring that Kjartan was slain, Thorgerd Egil’s daughter, took her
kinsman’s boy?? on visit to Thorkell
Hafratindum. Sveinninn gætti þar fjár um sumarið. Honum var Kjartan mjög
harmdauði sem
at Hafratinda. The boy guarded livestock there during the summer. To him
Kjartan was much lamented as
öðrum. Hann mátti aldrei tala til Kjartans svo að Þorkell væri hjá því að
hann mælti jafnan illa til
to others. He might never speak of Kjartan so (long as) Thorkell was near
because he spoke always ill of
hans og kvað hann verið hafa hvítan mann og huglausan og hermdi hann oft
eftir hvernig hann
him and declared him to have been a white (lily-livered) man and faint
hearted and often mimicked him after how it
hafði við orðið áverkann. Sveininum varð að þessu illa getið og fer í
Hjarðarholt og segir til
had happened with the evil deed. The boy became unhappy at this and goes to
Hjardarholt and tells
Halldóri og Þorgerði og bað þau viðtöku. Þorgerður bað hann vera í vist
sinni til vetrar.
Halldor and Thorgerd and asked them for hospitality. Thorgerd bade him stay
on his visit until winter.
Sveinninn kvaðst eigi hafa þrótt til að vera þar lengur "og mundir þú mig
eigi biðja þessa ef þú
The boy said he had not (the) strength to stay there longer, “ and you would
not ask this of me if you
vissir hversu mikla raun eg hefi af þessu."
knew how great grief I have from this.”
Þá gekkst Þorgerði hugur við harmtölur hans og kvaðst mundu láta honum uppi
vist fyrir sína hönd.
Then his lamentations touched Thorgerd’s mind and (she) said she would grant
him (his) stay as far as she was concerned.
Halldór segir: "Gef ekki gaum sveini þessum því að hann er ómerkur."
Halldor says, “Pay no heed to this boy because he is insignificant.”

Fred & Grace Hatton
Hawley, Pa.