En annan dag veizlunnar hefr Jökull upp bónorð sitt ok biðr sér til handa
Marsibilla konungsdóttur. Konungr tók því vel ok segir, at þat væri
makligast, at hann nyti hennar ásta. Var þetta at ráði gert ok brúðkaup sett
ok Marsibilla inn leidd í höllina með allri gleði, þeiri er fást mátti í því
landi. Var nú aukin veizlan at nýju. Konungrinn gaf dóttur sinni hálft
Serkland. Veizlan stóð hálfan mánuð, en at henni liðinni leiddu konungr ok
Jökull með góðum gáfum út hvern mann, ok hurfu þeir síðan heim aftr.
Jökull gaf Hvítserki taflit góða ok skrúðann, þann er Grímnir gaf honum, var
þat allgóð gersemi, ok sórust þeir í fóstbræðralag ok lögðust í hernað ok
leituðu sér fjár ok frægðar, drápu berserki ok illþýðisfólk, en kaupmönnum
gáfu þeir grið ok heldu heim at hausti. Gerðu þeir svá sex sumur í samt. En
er þeim leiddist í hernaði at vera, settust þeir at löndum.
Þá andaðist Soldán konungr, faðir Hvítserks. Var hann þá til konungs tekinn
yfir allt Serkland ok fekk sér drottningar, dóttur konungs í Blálandi. Þá
gaf hann ríkit í vald Jökli, fóstbróður sínum, ok þar með konungsnafn.
Stýrði Jökull ríki sínu allt til dauðadags. Átti hann mörg börn með sinni
drottningu, Marsibilla, ok tóku sum konungdóm ok ríki eftir hann.
Ok lýkr svá frá honum at segja.