Hallsteinn Þórólfsson fékk Óskar, dóttur Þorsteins rauðs.
Hallsteinn Thorolfsson got in marriage Oskar, a daughter of Thorstein the red.

Þorsteinn hét sonur þeirra.
Their son was named Thorstein.

Hann fóstraði Þórólfur og kallaði Þorstein surt en sinn son kallaði hann Þorstein þorskabít.
Thorolf fostered him and called Thorstein "sour," and his son called him Thorstein Thor's-something.

8. kafli
Í þenna tíma kom út Geirríður, systir Geirröðar á Eyri, og gaf hann henni bústað í Borgardal fyrir innan Álftafjörð.
At that time Geirridur came out, Geirrodar's sister at Eyri, and he gave her a dwelling place in Borgardale (Dome-shaped-hill-dale) inside Alftafiord.

Hún lét setja skála sinn á þjóðbraut þvera og skyldu allir menn ríða þar í gegnum.
She had her hut set up at cross Thyodbraut (people-road), and all people should ride through there.

Þar stóð jafnan borð og matur á, gefinn hverjum er hafa vildi.
There always remained table and food at (that place), given to whoever had wanted.

Af slíku þótti hún hið mesta göfugkvendi.
From that she was thought (to be) the most noble lady.

Geirríði hafði átta Björn, sonur Bölverks blindingatrjónu, og hét þeirra sonur Þórólfur.
Geirrid had married Bjorn, a son of Bolverk peg-snout, and their son was named Thorolfr.

Hann var víkingur mikill.
He was a great Viking.

Hann kom út nokkuru síðar en móðir hans og var með henni hinn fyrsta vetur.
He came out to Iceland somewhat later than his mother and (he) was with her the first year.

Þórólfi þótti það lítið búland og skoraði á Úlfar kappa til landa og bauð honum hólmgöngu því að hann var við aldur og barnlaus.
That seemed to Thorolf a small home land and called upon hero Ulfr for land and asked (i.e., challenged) him to a duel/fight because he was up in years and childless. (Z. skora 4 - s. á e-n til e-s, to call upon one for a thing) (Z. aldr 2 - vera við a., to be up in years)

Úlfar vildi heldur deyja en vera kúgaður af Þórólfi.
Ulfr preferred to die than (to) be cowed by Thorolf.

Þeir gengu á hólm í Álftafirði og féll Úlfar en Þórólfur varð sár á fæti og gekk jafnan haltur síðan.
They went to an island in Altafirth and Ulfr died but Thorolf became wounded in (the) foot and he always walked lame ever since.

Af þessu var hann kallaður bægifótur.
Because of this he was called "lame-foot."

Hann gerði bú í Hvammi í Þórsárdal.
He built a house in Hvamm in Thor's-dale.

Hann tók lönd eftir Úlfar og var hinn mesti ójafnaðarmaður.
He settled land after Ulfr (died) and was the most unfair man.

Hann seldi lönd leysingjum Þorbrands í Álftafirði, Úlfari Úlfarsfell en Örlygi Örlygsstaði og bjuggu þeir þar lengi síðan.
He sold land to Thorbran's freedman in Alftafirth, Ulfr Ulfrsfell (Wolf's-hill) when Orlyg Orlygsstad also, they built there long after.

Þórólfur bægifótur átti þrjú börn.
Thorolfr "lame-foot" had three children.

Arnkell hét sonur hans en Gunnfríður dóttir er átti Þorbeinir á Þorbeinisstöðum inn á Vatnshálsi, inn frá Drápuhlíð.
Arnkell was the name of his son and Gurrfridur a daughter who married Thorbeinir at Thorbeinisstad in at Vatnshalsi (Water's-neck?), inn from Drapuhlid (Slaughter-slope?).

Þeirra synir voru þeir Sigmundur og Þorgils en hans dóttir var Þorgerður er átti Vigfús í Drápuhlíð.
Their sons were they: Signmund and Thorgil and his daughter was Thorgerd who married Vigfus in Drapuhlid.

Önnur dóttir Þórólfs bægifóts hét Geirríður er átti Þórólfur, sonur Herjólfs hölkinrassa, og bjuggu þau í Mávahlíð.
Another daughter of Thorolf "lame-foot" was named Geirridur, who married Thorolfr, a son of Herjolf's "[??]," and they lived in Mavahlid.

Þeirra börn voru þau Þórarinn svarti og Guðný.
Their children were Thorarin the black and Gudny.