XIX. Kapítuli: Frá Dítússonum ok Lúki Anakinssyni
Þeir Þrípíó ok Artú Dítússynir kómu til fjǫru á Íslandi nær Tattúínárdal;
þar vas mikit hraun, því at eldfjall hafði gosit þat fyr tuttugu vetrum, ok
mikill sandr, því at háflœðr vas ákaflega stór þar í Tattúínárfirði.
Þrípíó reiddisk. “Hvat eyðistaða es sjá?” spurði hann, “Eða engir kristnir
menn heldr, svá ek get til.”
“Þat eru kristnir menn á Íslandi,” segir Artú, “Enn eru þeir flestir þrælar.
Fylg mér ok lát okkr finna Víga-Óbívan Kvæggansson sem snarast; bœr hans vas
hér nálegr. Enn es þat trúlegast, at hann sé dauðr.”
“Ek vil eigi fylgja þér,” segir Þrípío.
Artú spurði, hvert hann vildi fara heldr.
“Hvert þú eigi ferr,” segir Þrípíó, “Því at þat es þér at kenna, at ek em á
háskafǫr þessi, ok vilda ek heldr finna nekkverja kaupmenn, es fara til
Írlands eða Noregs. Fjándinn taki þik ok þinn heiðna vin Víga-Óbívan.”
“Mér sýnisk, at þetta sé eigi kristilega sagt,” segir Artú, “En þú skalt
ráða. Enn skal ek leita Víga-Óbívans, þótt þat es fátt með okkr
Víga-Óbívani. En mér sýnisk þat enn líklegast, at fjándinn taki þik, ef þú
ferr aðra leið einn saman; þat eru margir Íslendingar, es vildu þrælka eða
drepa írskan mann ok kristinn.”
“Enn es þat þér at kenna,” segir Þrípíó, “Ef ek verð drepinn.”
“Eigi veldr sá es varar annan,” segir Artú.
*
Lengi gekk Þrípío, ok sá hvárki mann né kvikfé. At lyktum sá hann reið
nekkverra manna; hann heilsar þessum mǫnnum, en þeir heilsar eigi honum.
Bundu þeir hann ok fœrðu hann til tjalda sinna; þar fiðr Þrípíó Artú
Dítússon, bróður sinn, ok glaðlega funnusk þeir brœðr. Margir þrælar ok
margar þýjar vǭru í þessum tjǫldum; vǭru þeir haptar Javasona, illgjarnlegra
ránsmanna; hét inn elzti þeira Útíni.norsenorsenor

Fred & Grace Hatton
Hawley, Pa.