En Paðéma dróttning gaf engi gaum at Víga-Óbívani. Hon kyssti bornin, ok þá
mælti hon: "Þeim var ek verst, er ek unna mest." Ok hon dó í sandi.
Nærri strond urpu þeir haug eptir Paðému dróttningu. En nú vissu menn eigi,
hvat gøra skyldu með bornum. Víga-Óbívan vildi at Óinn Kléggsson oli born
upp, sá er var skyldr þeim, því at hann var borinn af inni somu móður sem
Anakinn himingangari. En inir írskir hirðmenn vildi ala þau upp í Þíðborg í
Aldiransveitum á Írlandi meðal konunglega frænda þeira.
"En fyrst hljótum vér at finna aðrar konur at mjoltum," segir Víga-Óbívan
Kvæggansson, "Eða munu bornin deyja snart. Ok vegr er langr til
Tattúínárdals eða annarra sveita, þá er ek þekki vel."
"En vér erum komin með eina konu, sú er í mjoltum nú, ok er hon írsk hirðmær
Paðému dróttningar," segir Beilorgana, hirðmaðr Paðému, "Tokum vér eitt barn
með hana aptr til Írlands."
"Ér eigið ekki skip," segir Víga-Óbívan Kvæggansson.
"Tokum vér skip þitt," segir Beilorgana, "Ok mun Anakinn himingangari spyrja
tíðindi, at skip þitt er farit frá Íslandi, ok mun sokja ykkr barn aldrigi á
Íslandi. En annat barn mun bíða á Írlandi í Aldiransveitum, ok þar eru
margir góðir kappar."
"Tíðindi hefi ek spurt um Aldiransveitir," mælti Víga-Óbívan, "Ok menn
segja, at þat sé friðsamt land, ok eitt land án vápna. Ok var ek sjálfr opt
nærri í víking með foður minn Kvæggan þá er hann lifði enn; man ek eptir
engum góðum koppum. En ek samþykkjumk þessa ætlun sakir sveinbarns, ok skal
hann búa hér á Íslandi með norronni ætt."